10 พฤษภาคม 2547 16:44 น.
กระดาษกาว
ก็ในเมื่อเธอให้ฉันเป็นแค่เพื่อน
ฉันก็จะคอยย้ำเตือนตัวเองไว้
ต่อจากนี้จะไม่ปล่อยใจไปรักใคร
จะไม่หวั่นไหว .. อย่างปัจจุบัน
เพื่อนก็เพื่อน .. ฉันเป็นแค่นั้นก็ได้
ยามเธอร้องไห้ .. เธอก็จะได้ยินเสียงปลอบโยนของฉัน
ถึงจะเป็นแค่เพื่อน .. แต่คงได้ใช่ไหม .. สำหรับการให้ความผูกพัน
คอยอยู่ข้างๆกัน .. ในยามที่เขาคนนั้น .. ห่างไปไกล
จะคอยดูแลเธออยู่ตรงนี้
จะคอยมอบความรู้สึกดี - ดี .. อย่างที่ฉันเคยให้
ไม่เป็นไรหรอกนะ .. มันคงปรับได้ .. ใช่มั้ย ..เจ้าหัวใจ
ยินดีที่จะเป็นเพื่อนของเธอต่อไป .. แม้ว่าอาจจะหวั่นไหวในบางคราว ..
ไม่หนักใจหรอก .. ไม่ต้องห่วง
ก็ในเมื่อใจทั้งดวง .. มันยังผูกพันกับความทรงจำเป็นเรื่องเป็นราว
จะให้ฉันตัดใจ .. แล้วหยุดความห่วงใย .. คงต้องใช้เวลาในระยะยาว
แต่ถ้าทำอย่างนั้น .. ใจฉันก็คงเจ็บระนาว.. ไม่มีวันฟื้นคืน
ต่อจากนี้จะเป็นเพื่อนที่แสนดีของเธอ .. พอใจมั้ย
จะจดจะจำสลักไว้ข้างใน .. ทั้งเวลาหลับ .. เวลาตื่น
จะท่องไว้เสมอ .. ทุก ทุกวัน .. ทุก ทุกคืน
จะยิ้มรับมิตรภาพที่เธอหยิบยื่นให้อย่างจริงใจ ..
ไม่ได้ประชดหรอกนะเธอ
เพราะฉันก็ยังมีความคิดถึงให้เสมอ .. ไม่ว่าวันไหน
ยังเป็นห่วง ยังมีความรู้สึกหวง .. แต่ก็ลดระดับ .. มาเป็นเพื่อนอย่างที่เธอต้องการไง
ต่อจากนี้ไป .. เราจะเริ่มกันใหม่ .. ด้วยความรู้สึกที่จริงใจ ..
** ที่เพื่อนคนหนึ่งจะมีให้กับเพื่อนที่เค้ารักไงเธอ **
6 พฤษภาคม 2547 19:59 น.
กระดาษกาว
บังเอิญเจอเธอในวันนี้
แต่เธอคนดี .. กลับไม่ยอมมองหน้า
ไม่มีแม้แต่การเหลือบดู .. ทางสายตา
ทำให้ฉันรู้ว่า .. ที่เธอไม่เข้ามาทัก ..ก็เพราะไม่อยากรู้จักอีกต่อไป
ยอมรับว่าเสียใจ มากมาย
หลังจากที่เธอพูดคำว่า บาย .. ในวันนั้น .. รู้บ้างไหม
ได้ยินมาว่าเธออยากจะลืมฉันให้ได้ไว ไว
ก็รู้ว่าเป็นเพราะอะไร .. เพราะฉันทำให้เธอเจ็บมามากใช่ไหม .. ถึงอยากได้ลืมกัน
เข้าใจ .. ว่าเธอคิดอะไรอยู่ ..
แต่ก็อยากให้รู้ .. ว่าคนที่เสียใจไม่ใช่มีแค่เธอ .. แต่ยังมีฉัน
เข้าใจเธอ ก็เลยพยายามหลบ .. ไม่ให้เราได้เจอกัน
แต่วันนี้สวรรค์คงต้องการกลั่นแกล้ง.. เหมือนที่ผ่านมา
ต่างคนต่างก็พูดไม่ออก ..
แต่เสียงข้างในมันบอกว่า .. อยากให้เธอยิ้มได้อย่างเริงร่า
ไม่รู้จะพูดยังไง ..เพราะฉันมันก็แค่อดีตของคนที่เคยผ่านมา
ก็ได้แต่หวังว่าเวลา .. จะช่วยรักษา .. ใจเราทั้งสองคน
.. ในเมื่อเธอบอกว่าอยากลืมฉัน ..
ก็จะช่วยเธอล่ะกัน .... แม้ว่าใจมันจะต้องสับสน
แม้ว่าจะต้องฝืน .. จะต้องทน
ก็จะพยายามดิ้นรน .. ไม่หันไปมองเธออีกหน .. เป็นไงคนดี
ไม่เคยอยากให้เธอต้องเสียใจ
เพราะเธอคือคนที่อยู่ข้างใน..ตลอดมาและตลอดไป .. สำหรับฉันคนนี้
ไม่ว่าเธอจะหมดไปแล้ว .. ความรู้สึกที่ดี ดี
แต่ฉันคนนี้ .. จะขอรับรองว่าจะมีเธอเหมือนเดิมตลอดไป .
6 พฤษภาคม 2547 19:38 น.
กระดาษกาว
นอนน้ำตาเปียกหมอนมากี่คืน ..
หลับแล้วไม่อยากตื่นมากี่หน
โดนคนหลอกลวงมากี่คน
ต้องทุกข์ทนเพราะรักมากี่ใจ
กับเรื่องราวที่ต้องพบเจอ
ทำให้ใจต้องเพ้อ .. และอ่อนไหว
หมดเรี่ยวแรง หมดกำลัง .. ที่จะเดินต่อไป
ใครหนอใคร .. จะเข้าใจ .. ความรู้สึกที่มี
อยากจะขอพรต่อฟากฟ้า
หากคนอย่างฉันมันไม่มีค่า .. ก็อยากจะหลบไปให้ไกล .. อยากจะหลีกหนี ..
แต่ดูเหมือนฟ้าจะยุ่ง .. เลยไม่หันมามองคนทางนี้สักที
ความหวังที่จะเจอสิ่งดี - ดี ..ก็เริ่มห่างหายไป
จะไม่ไหวอยู่แล้ว ..
ลมหายใจมันเบาแผ่ว .. เหมือนมันค่อย ค่อย..มอดไหม้
อีกหน่อยก็คง..หมด .. ไม่มีแล้วหัวใจ
ไม่มีความรู้สึก .. ไม่แคร์อะไร .. คงเหมือนกับคนตายทั้งเป็น
3 พฤษภาคม 2547 17:05 น.
กระดาษกาว
โธ่ . !!! . อาจารย์ขาาา
พวกหนูน่ะไม่ได้ซน .. ไม่ได้ซ่าส์ .. กับใครที่ไหน
ก็แค่ใช้สายตา .. มองมาก็มองไป
ไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องใคร . .หรอกคะอาจารย์
พวกหนูน่ะ ..ออกจะพูดเพราะ
ไม่เคยหัวเราะเยาะ .. แถมปากหวาน
เหมือนเอาน้ำผึ้งมาผสมกับน้ำตาล
ไม่มีหรอกคะ ..เรื่องเกะกะระรานใคร
อาจารย์ขา .. โปรดอย่าทำหน้าดุ
พวกหนูน่ะ ..ไม่ได้เป็นคนชอบขี้จุ๊ .. เบเบ๋ กับใครที่ไหน
ดูสายตาสิคะ .. ออกจะมีเต็มเปี่ยม..ความจริงใจ
อาจารย์อย่าไปเชื่อคำพูดของใครที่เค้าพูดกัน
ว่าแล้วอาจารย์ก็ถามถึงเรื่องที่โดดเรียน
โอ๊ย!! ..ไม่จริงหรอกค่ะ .. พวกหนูออกจะพากเพียรขนาดนั้น
ก็แค่เข้าเรียนสาย .. เป็นบางวัน
ก็แค่เพิ่มความสุขให้ชีวัน .. เพิ่มสีสันให้ชีวิต เท่านั้นเอง
ส่วนเรื่องที่แอบเอาขนมขึ้นมาบนห้อง
ก็ ..ท้องมันร้องนิค่ะ .. รู้สึกเหมือนมันโหวงเหวง
แอบโยนกระดาษ .. ใส่กัน .. สร้างความครื้นเครง
แอบร้องเพลง .. บ้าง .. เป็นบางเวลา
กาวตราช้าง .. ที่เก้าอี้ของครูพวกหนูก็ไม่ได้ตั้งใจติด
แค่บังเอิญทาผิดที่ .. จริงๆนะคะ อาจารย์ขาา ..
ตุ๊กแก .. ในลิ้นชัก พวกหนูก็ไม่ได้เป็นคนนำมา
สงสัยว่ามันจะเข้าไปอยู่โดยบังเอิญ ..
พูดจบ ..อาจารย์บอกว่า.. เก่งกันจริงนะพวกเธอ
หาเหตุผลหลบหลีกได้เสมอ .. แหม .. อาจารย์เล่นชมกันแบบนี้หนูก็เขิน
อาจารย์บอกว่า ..อาจารย์น่ะรักพวกเราซะเหลือเกิน
ก็เลยยกย่องสรรเสริญโดยให้เดินโชว์ตัวรอบโรงเรียนทั้งวัน..
โหยยย .. พวกหนูน่ะ .. ขาแทบลาก
เดินจากตรงนี้ .. ไปตรงโน้น ..ก็ได้ยินแต่เสียงขำขัน
กะจะแว๊บบบ .. ขอพักเหนื่อย .. สักครึ่งวัน
แต่อาจารย์ดันรู้ทัน.. พวกหนูก็เลยต้องกัดฟัน .. เดินรับคำว่ารัก.. .ที่อาจารย์ให้กันต่อไป..
อิ อิ . อาจารย์เนี่ยน๊าาา .. อืมมม .. ที่จริงก็ไม่ใช่โดนเดินรอบโรงเรียนหรอกค่ะ . โดนวิ่งรอบโรงเรียนต่างหาก เหอๆๆ .. บางทีก็โดนวิ่งรอบสนาม แต่หนักกว่าวิ่งรอบโรงเรียนอีกค่ะ ..เพราะว่าอ.ให้วิ่งจนกว่าจะหมดชั่วโมง .. เกือบตายเลย เหนื่อยม๊ากมาก แต่ก็ยังโดนอยู่เรื่อย ไม่เข็ดอยู่ดี อิอิ ..
3 พฤษภาคม 2547 15:46 น.
กระดาษกาว
เลิกกันเถอะนะ .. คนดี
ที่นัดเธอมาวันนี้ .. ก็เพื่อต้องการจะจากลา
เราไม่ควรจะคบกันต่อไป .. ควรจะเลิกรา
ไม่ต้องมาซื้อเวลาให้มันปวดใจหรอกเธอ
ฉันรู้มาตั้งนานแล้วล่ะ .. ว่าเธอหมดใจ
แต่วันนี้มันชักจะทนไม่ไหวกับความเจ็บที่สะสมมาเสมอ
พอแล้วพอ .. ใจมันทนไม่ไหวแล้วล่ะเธอ
วันนี้ก็เลยมีข้อเสนอ .. หวังว่าคงจะถูกใจ
ทั้งๆที่เป็นคนบอกเลิก
แต่ใจของฉันกลับถลอกปอกเปิก จนแทบจะทนไม่ไหว
ดูเธอสิ .. เธอกลับมีรอยยิ้มของความสะใจ
ฉันไม่สงสัยเลยว่าทำไม .. เพราะเธอคงต้องการอย่างนั้นมาตั้งนานแล้วใช่มั้ยคนดี ..
อยากจะร้องไห้ .. อยู่ตรงนั้นนัก
แทนที่เธอจะเป็นคนอกหัก .. แต่กลับเป็นฉันคนนี้
ถึงจะอ่อนไหว .. แต่ฉันจะไม่อ่อนแอ ให้เธอมาย่ำยี
รับรองว่าเธอจะไม่ได้เห็นน้ำตาที่ฉันมี .. ให้กับเรื่องของเรา ..
หน้าส่วนตัว
804
