25 ธันวาคม 2547 23:49 น.
กระดาษกาว
ยื่นมือมาจับฉันสิ ....
แม้ไม่ค่อยแข็งแรง.. แต่มีความอบอุ่นให้เสมอ
เสียใจกับเรื่องความรัก....ก็มาพักกับเพื่อนคนนี้ได้นะเธอ
ปล่อยวาง..กับสิ่งที่ต้องพบเจอ...ในแต่ละวัน
รอยยิ้มฉันก็มีให้ ..
เพิ่มความห่วงใยฟรีๆ .. จากคนอย่างฉัน
เธอไม่ต้องเสียเงิน..ไม่ต้องเสียน้ำตา..ฉันยืนยัน
เดือดร้อนเมื่อไหร่...ก็เรียกได้ฉับพลัน .. ไม่เกี่ยงงอน
โทรมาได้นะ..24 ชั่วโมง
ก็ใจเราเชื่อมโยง..กันตลอด..เหมือนแต่ก่อน
ไม่ว่าจะเดิน..จะนั่ง ..หรือจะหลับตานอน
ฉันก็เฝ้าขอพรให้เธอ..มีความสุขตลอดไป
ร้องไห้เพราะใคร..ฉันไม่รู้
แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้..ได้เธอได้ระบาย..เข้าใจไหม
หนักใจใช่มั้ย..แบ่งมาให้ฉันช่วยถือสิ.. ไม่ว่าจะยังไง
จะหนักเป็นร้อย เป็นพัน.หรือเท่าไหร่...ฉันก็จะอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอ ...
... จะขอเอาหัวใจเป็นประกัน ... ไม่ว่ายังไงคนอย่างฉัน...ก็ไม่ทิ้งเธอ ...
... จ ะ อ ยู่ เ ป็ น เ พื่ อ น เ ธ อ น ะ ..
18 ธันวาคม 2547 18:46 น.
กระดาษกาว
..เขา... เหมือนฉันมากมั้ย
ตรงกับความต้องการของใจเธอ..มากรึป่าว
แม้จะรู้ดี...ในความเป็นเพื่อน..ไม่มีใครแทนใครได้.. ในระยะยาว
แต่จากที่เธอเล่าเรื่องราว..ก็อดใจหายไม่ได้เหมือนกัน
ดีใจนะ..ไม่ใช่เสียใจ
ที่เธอบอกว่าเขา..นิสัยเหมือนฉัน..
แต่ไม่รู้ทำไมน้ำตามันไหล..ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
คงเป็นเพราะใจฉันนั้น..อ่อนแอเกินไป
เขาคงทำหน้าที่เพื่อนรักที่ดี...
คอยเตือนเธอเหมือนอย่างที่ฉันคนนี้เคยทำให้
หากจะมองไปในอนาคตที่ไกลแสนไกล..
เธอกับเขาคงเป็นเพื่อนที่รู้ใจได้ไม่ยากเย็น
ต่อจากนี้...เราคงห่างกันไป
ยอมรับว่าเสียใจนะ.. แต่คงทำอะไรไม่ได้..อย่างที่เห็น
เธอใกล้เขามากกว่า ..ฉันเข้าใจในสิ่งที่เป็น
ไม่ว่ายังไง.. เธอก็ยังคงเป็นเพื่อนรัก..ของฉันตลอดเวลา..
-------------------------- ๑_๑ ----------------------------------------
คุยโทรศัพท์กับเพื่อนรักของแตงเมื่อกี้ ..
ก็ไม่รู้ทำไมว่า พอวางแล้วร้องไห้
คงดูอ่อนแอมากเลยใช่มั้ยค่ะ
.........................
ก็เข้าใจว่า..พอย้ายโรงเรียนแล้ว
ความห่างก็คงทำให้เกิดความรู้สึกหลายๆอย่าง
แต่มัน..รู้สึกยังไงก็ไม่รู้
วันนี้เค้าบอกว่า ...เพื่อนสนิทของเค้าตอนนี้ ..
มีนิสัยคล้ายแตงมากเลย
จากที่ฟัง .... ความคิดก็เหมือนแตงจิงๆ
เบื่อตัวเองนะคะ..ที่เป็นคนคิดมาก
ทั้งๆที่ในใจก็รู้..ว่าความเป็นเพื่อน...ไม่มีใครที่จะมาแทนใครได้
แต่ทำไม...ก็ไม่รู้ ...น้ำตามันถึงไหล ...
เฮ้ย ..........
... *** //// ใครสักคนนึง ..จะสามารถมาแทนอีกคนนึง ..ได้จิงๆ รึป่าว...นะ //// *** ..
16 ธันวาคม 2547 12:01 น.
กระดาษกาว
เขา..คนที่อยู่ตรงนั้น
กับฉัน..คนที่อยู่ตรงนี้
ส่วนเธอ..ยืนอยู่ตรงกลาง..ระหว่างทางที่มี
เหมือนเล่นชักเย่อหัวใจ.. ที่มีรางวัลคือ..เธอ
สายตาเธอส่งผ่านความห่วงใยให้เขา
ส่วนฉันก็แค่คนที่ยืนเป็นเงา..พร่ำเพ้อ
อย่ามองฉันด้วยความสงสาร..ขอทีได้มั้ยเธอ
จับมือกับเขาไปเถอะ.. ไม่ต้องมีข้อเสนออะไร
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครจะชนะ
ไม่ได้อยากจะเสียสละเป็นคนแพ้..แต่จำยอมเข้าใจไหม
ก็มือที่เธอเคยโอบฉัน.. นั้นมันเปลี่ยนไป
เปลี่ยนไปกุมมือเขาไว้.. ไม่ห่างกัน
ยิ่งเธอจับมือเขาแน่นเท่าไหร่
ก็เหมือนกับว่าใจมันจะแตกสลายซะเท่านั้น
ช่วยกรุณาหยุดฉากความรัก..ความผูกพัน
รู้แล้วล่ะ..ว่าเขาจะมาแทนฉัน...ในอีกไม่กี่นาที
ก่อนจะจากกัน..
ขอให้ฉันได้พูดคำหนึ่งคำตรงนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา... ฉันรักเธอ...นะ..รักทุกเวลาที่มี
ขอบคุณจริงๆ..สำหรับความรู้สึกดี ดี .. แม้มันคือการหลอกลวง ..
หน้าส่วนตัว
1403
