5 พฤษภาคม 2548 12:21 น.
กระดาษกาว
..H a p P y B i r T h D a Y ... n a a a ..
อ่ะ..เอาเค้กก้อนโตมาให้
พร้อมของขวัญชิ้นใหญ่ - ใหญ่..จากเพื่อนคนนี้
ถ้ายังไม่พอ ..เดี๋ยวพาไปเลี้ยง..กินของฟรี .. (ชอบอ่ะดิ๊ )
ต้องการอะไร...ฉันจะดิลิฟเวอร์รี่..ตามสบาย
..มิตรภาพจากบ้านหลังใหญ่
เริ่มจากไม่รู้จักใคร..กลับมีญาติสนิทมิตรสหาย (อ่ะ..เหมาเอาเองเลย อิอิ )
อาจบอกไม่ได้..ว่าเราจะเป็นเพื่อนกันไปจนวันตาย
แต่รับรองว่าจะไม่ปล่อยให้ความรู้สึกดีๆละลาย..หายไปกับสายลม
สุขสันต์วันเกิดนะ..ยัยตัวป่วน
คนที่พูดจากวนๆ..ให้ฮาได้..ในวันขื่นขม
สายใยแห่งมิตรภาพ..ถูกขมวด..ให้เป็นปม
ไม่มีทางให้มันจมลง..หายไปกับเวลา
อ่ะ..เป่าเทียนได้แล้ว
3...2...1...ปู้ด..ขอให้ฝันคลาดแคล้วจากภัยที่ถามหา
มีความสุขทุกครั้ง..ปราศจากน้ำตา
ยังไงซะ...ขอให้ฝันรู้ว่า..เราคือเพื่อนกัน...ตลอดไป
.. อ่ะนะ..สุขสันต์วันเกิดนะ ยัยฝัน ...
มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน๊า .. ยกกำลังn เลยดีม่ะ
... มิตรภาพที่ไม่เคยคิดว่าจะได้จากโลกออนไลน์... แต่มันก็มีอยู่จิงๆน๊า ... ว่าม่ะ ... ^________^
4 พฤษภาคม 2548 13:25 น.
กระดาษกาว
...ก่อนเคยมองโลกสีหม่น
พบปะผู้คนก็แอบเหงาอยู่เสมอ
ไปไหนก็รู้สึกว่ามีแต่คนที่ไม่อยากเจอ
ยืนเดียวดายพร่ำเพ้อ.. ทุกเวลา
.. นับตั้งแต่มีเธอ...วันนั้น
ทุกสิ่งกลับเปลี่ยนอย่างฉับพลัน..ไม่รู้อะไรนักหนา
โลกที่เคยเป็นสีเทา..ก็ดูเบาบางไปในสายตา
ฝนตกแดดออก..ก็ยืนยิ้มร่า..อยู่ได้ทุกวัน
..ความเหงาไม่มาเยี่ยมเยือน
เพราะมีความรู้สึกดีๆระหว่างเรา..อยู่เป็นเพื่อนฉัน
แม้รอยเปื้อนบนผนัง..ก็ยังมองว่าเป็นศิลปะ .. นี่ฉันเป็นโรคอะไรกัน ??
มีเธอเข้ามาเป็นคนสำคัญของหัวใจ ...
.. ก่อนหน้านี้..ไม่เคยรู้
ว่าการมีชีวิตอยู่...มันสำคัญแค่ไหน
เพิ่งเข้าใจ..ว่าทุกสิ่งที่มันเป็นไป
ก็เพื่อรอคอยวัน...ให้ฉันได้มาเจอเธอ
4 พฤษภาคม 2548 11:13 น.
กระดาษกาว
ตั้งใจ.. ว่าจะไม่รักเธออีก
อยากจะหลบหลีก..ความรู้สึกนี้
ตั้งใจ.. ว่าจะต้องไม่คิดถึงเธออย่างทุกที
อยากจะจำให้ได้..ว่าเราไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกัน
แต่ทุกครั้งกลับแอบสบสายตา
ใจกลับเต้นไม่เป็นท่า..เวลาเธออยู่ข้างฉัน
แอบหวั่นไหว..ในใจลึกๆ..คิดว่าเรายังมีกัน
ใจมันไม่ยอมรับฟังคำสั่งของร่างกาย
ตั้งใจ..ว่าจะเลิกติดต่อ
แต่กลับไม่รีรอที่จะกดเบอร์..เวลาเธอห่างหาย
ตั้งใจ.. ว่าจะต้องทนให้ได้กับอีแค่..ความเดียวดาย
แต่กลับร้องไห้ทุกที..ที่อยู่คนเดียว
ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
อะไรที่เคยตั้งใจไว้...กลับไม่คิดจะแลเหลียว
เพิ่งรับรู้..ว่าจริงๆ..ฉันไม่เคยอยากเปลี่ยนแปลงไปสักนิดเดียว
ขออยู่อย่างนี้... ได้มีเธอแค่เพียงเศษเสี้ยว...ก็พอใจ
4 พฤษภาคม 2548 06:42 น.
กระดาษกาว
นั่งคอยโทรศัพท์จากเธอ
คนที่ฉันคิดถึงอยู่เสมอไม่ว่าอยู่แห่งหนไหน
ป่านนี้เธอกำลังทำอะไร
กำลังอยู่กับใคร .... คิดถึงฉันบ้างไหม..คนดี
อย่าห่างหายไปนัก...ได้รึเปล่า
กลัวว่าเรื่องระหว่างเราจะต้องจบลงที่ตรงนี้
รู้..รู้ดี..ว่าฉันคิดมากเกินไป..เกินความจริงที่มี
แต่ก็อดอ่อนไหว..ไม่ได้ทุกที ... เวลาที่ห่างกันไกล
ก็ความคิดถึงมันมากจนล้น
ความห่วงใยจากผู้หญิงหนึ่งคน..เธอเคยรู้ไหม
ปล่อยให้ฉันรอเก้อ..แล้วเธอไปเที่ยวเอ้อระเหย..ไม่ใส่ใจ
ส่งข้อความไปให้..ก็ได้แค่ความว่างเปล่ากลับมา
ห่างกันไปตั้งหลายวัน
ไม่คิดถึงกันบ้างรึไง..เหมือนเธอไม่ห่วงหา
อุตส่าห์ยอมเป็น ลูกแมวขี้อ้อน ที่รักเธอทุกเวลา
เดี๋ยวเถอะ..ฉันจะกลายเป็น แม่เสือบ้า ไล่ล่าเธอ !!!
25 มีนาคม 2548 16:45 น.
กระดาษกาว
พึ่งพาไม่ได้ใช่มั้ย..คนอย่างฉัน
เอาแต่ใจไปวัน วัน .. เดี๋ยวก็งอน เดี๋ยวก็พาล ...อยู่เสมอ
พกแต่เรื่องหนักใจไปให้..ทุกครั้งที่พบเจอ ..
อ่อนไหว .. จนเธอ..คงอ่อนใจ
เธอบอกว่าฉันทำตัวเหมือนลูกแมว
นอกจากขี้อ้อนแล้วยังเป็นคนอ่อนไหว
ร้องไห้ออกมาง่ายๆ ... แม้จะเป็นแค่เรื่องนิดเดียว..ก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไป
ไม่ว่าเธอมีเหตุผลอะไร ..ก็ไม่เคยรับฟัง
รู้เสมอ..ว่าทำตัวไม่น่ารักเลยสักนิด
เคยพยายามจะปกปิดบอกว่าไม่เป็นไร..แล้วซ่อนคำว่า เป็นห่วง ไว้ข้างหลัง
แต่ความรู้สึกข้างในมันไม่เคยจะยอมเชื่อฟัง
คิดอะไรก็ยังอยากจะสื่อออกไป ..
พยายามจะทำตัวให้ดี
ไม่โวยวายอย่างทุกที .. ที่เธอไม่บอกก่อนออกไปไหน
แต่มันทรมานมากนะ .. ที่ต้องเก็บคำถามหลายอย่างไว้ในใจ
เธออยู่ไหน .. อยู่กับใคร .. รู้มั้ย..ว่าฉันเป็นห่วง (หวง) เธอ ....
หน้าส่วนตัว
2586
