9 สิงหาคม 2549 12:33 น.

+~+ เมื่อความรักเข้าตา +~+


......โอบกอดเดียวดาย...ผ่านฟากฟ้าแห่งรัตติกาล
ค่ำคืนพ้นผ่าน...ด้วยหัวใจที่เหว่ว้า
มีเพียงสายลม...คอยประคองหยดน้ำตา
กับสองมือที่อ่อนล้า... คอยกุมหัวใจข้างใน

.....จมอยู่กลาง....ความมืดมิดของค่ำคืน
หลับตาไม่ยอมตื่น.....ใต้ฝันที่เคลื่อนไหว
พบสัมผัส ...เคว้งคว้างอ้างว้างในหัวใจ
กับลมหายใจ....ที่หอบความเหงาเรื่อยมา

.....จนวันหนึ่ง.....เมื่อความรักเดินทางมาถึง 
พบไออุ่นที่หวานซึ้ง....จึงได้รู้ว่าชีวิตมีค่า
โอบกลิ่นไอความผูกพัน....ที่เดิมพันด้วยเวลา
เมื่อความรักเข้าตา.............

......................จึงทำให้เศษความเหงาจางหายไป ............