3 สิงหาคม 2547 21:38 น.
กระดานโต้คลื่น
.........จงใช้หัวใจตัวเองเติบโตพร้อมกาลเวลา
บันทึกเส้นทางแห่งน้ำตาไว้ในความทรงจำแห่งความฝัน
จากนี้ต่อไปเธอจะเติบโตด้วยความอบอุ่นของแสงตะวัน
ภายใต้ความมืดของเงาจันทร์ยังมีฉันที่ซ่อนอยู่ในนั้นตลอดมา
ู^*^ ^*^
^*^
^*^
^*^
...หัวใจเรียกร้องโบยบินไปท้องฟ้าแห่งความรัก
บินมาทายทักฟ้าสีครามผู้อ่อนโยนด้วยใจปรารถนา
สกัดออกละทิ้งจากคราบน้ำตา
จึงมีหัวใจผูกพันกันเรื่อยมาเป็นนิรันดร์
มีแต่ความรู้สึกผูกริบบิ้นมอบให้
มีแต่ความผูกพันใส่ไว้ในกล่องแห่งความฝัน
ร้อยด้วยเส้นด้ายแห่งสายใยของกันและกัน
เป็นของขวัญที่ไม่ล้ำค่าแต่แลกด้วยเวลาให้เธอ