23 มีนาคม 2547 01:12 น.

..รอเธอกลับมา...

ฉันยังรอเธออยู่ตรงนี้
ที่แห่งนี้ที่หัวใจเราอยู่ด้วยกัน
แม้วันเวลาจะเปลี่ยนผัน
แต่หัวใจฉันไม่เคยเปลี่ยนไป.....

ฉันยังคงเป็นเหมือนเก่า
มีแต่ความทรงจำสีเทาที่ยังเหลือในหัวใจ
กลับมาเถอะนะกลับมาเป็นเงาในหัวใจ
อย่าปล่อยให้เหงาให้รอคอยอย่างเดียวดาย

มองดูเข็มนาฬิกา
มันยังคงเดินไปอย่างช้าๆอย่างไร้จุดหมาย
กับบางสิ่งที่ใจมันขาดหาย
คือปลายทางให้ฉันก้าวต่อไปเพื่อรอเธอกลับมา.....................

12098

love

comment

21 มีนาคม 2547 01:25 น.

--รับรู้แล้วคำว่าเหงา--

กระดานโต้คลื่น

อาจเป็นแค่บทกลอนน้ำเน่า
มีแต่เรื่องเศร้าๆที่วนเวียนอยู่ตรงนี้
พยายามแต่งกลอนรักแต่ต้องฝึนใจตัวเองทุกที
ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไม่เข้าใจ

ในชีวิตจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง
ภายนอกอาจดูหวานซึ้งแต่มันปวดร้าวข้างใน
คอยบอกตัวเองว่าอยู่คนเดียวก็ได้ไม่เห็นเป็นไร
ขาดเค้าไปก็คงไม่ตาย

รับรู้แล้วถึงคำว่าความเหงา
มันช่างว่างเปล่าเหมือนเดินทางอย่างไร้จุดหมาย
เดินทางบนถนนสายเก่าอย่างเดียวดาย
ไม่มีปลายทางที่ทอดยาวไม่มีใครสักคน........

911

love

comment

4 มีนาคม 2547 18:15 น.

...ดินแดนแห่งเงา...

กระดานโต้คลื่น

.....ผู้เดินทางไปสู่ดินแดนแห่งเงา
ดินแดนอันเงียบเหงามีแต่เราที่เข้าใจ
เดินเหยียบย่างไปบนทางอันแสนไกล
อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่มีตัวเราคอยก้าวเดิน  

    .....ไร้ซึ่งเสียงสำเนียงเสียงใดๆ
มีเพียงปีกบางใสที่ล่องลอยอย่างผกเผิน
คือตัวเรากับใจเราพร้อมเผชิญ
ในเส้นทางที่ก้าวเดินก็หนีไม่พ้นเงาของตัวเอง