บันทึกเรื่องราวด้วยปากกาสีน้ำตา จรดปลายพู่กันสีฟ้าด้วยใจห่วงหา เขียนนิยามสั้น ๆ ด้วยดินสอแห่งกาลเวลา ลบค่าของกันและกันด้วยยางลบสีคราม เดินบนถนนสายเก่ากับใจดวงเหงา ขีดเส้นใต้คำว่าเราไว้กับความงดงาม กระดาษสีขาวถูกเติมเต็มไปด้วยคำถาม กับหนึ่งคำนิยามว่า.......คิดถึงเธอ .........