22 พฤษภาคม 2546 12:46 น.
กระดานโต้คลื่น
แรกรัก...ดั่งกระดาษเปล่า
ที่ไม่มีแม้แต่เงาของรอยปากกา
ความรักต้องพิสูจน์ด้วยกาลเวลา
จึงนำพาให้เจอรักที่แท้จริง
เมื่อมีปากกามาขีดเขียน
ต้องเรียนรู้ถึงความจริงในทุกสิ่ง
ต้องยอมรับเข้าใจในความจริง
แม้ไม่มีที่พักพิง...ไม่เสียใจ
25 เมษายน 2546 22:09 น.
กระดานโต้คลื่น
.ฉันเป็นแค่คนธรรมดา
ที่ไม่มีค่าสำหรับเธอ
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงที่เสิศเลอ
ที่ให้เธอต้องคอยตามใจ
.....ฉันเป็นเพียงแค่รากหญ้า
ไม่อาจไขว่คว้ายอดหญ้าที่แสนไกล
แต่รากหญ้าอย่างฉันจะดึงเธอไว้
ไม่ให้เอนไปตามลมอย่างง่ายดาย
....ฉันรู้ตัวว่าควรอยู่ตรงไหน
แม้เพียงซอกใจไม่คิดปีนป่าย
จะคอยดูแลอย่างไม่ห่างกาย
เพราะเธอคือ...ปลายดอกหญ้า....ของฉันตัวจริง
23 เมษายน 2546 01:40 น.
กระดานโต้คลื่น
.....สายลมโชย....โรยตัว....แรงลมอ่อน
ใบโพธิ์ร่อน....อ่อนแรง....ต้านลมไหว
ลอยลงคว้าง....ลัดเลี้ยว....ดั่งสายใจ
สุดหยั่งได้.......กล่ำกลืน...มิฝืนทน
.......ใบโพธิ์ร่วง....หล่นลง....ลู่สู่พื้น
สงสู่ผืน....แผ่นดิน....ฝ่าลมฝน
ลอยลัดเลาะ....เลี้ยวไป....ในสายชล
เหมือนใจคน....ที่หล่น....ไม่ยั่งยืน
.........ใจของเธอ....ก็เปรียบ....ดั่งใบไม้
ที่อ่อนไหว....ต่อคารม...มิอาจฝืน
ความรักฉัน....ดั่งใบโพธิ์....ไม่หวนคืน
แอบสะอื่น....กลั้นน้ำตา....อยู่คนเดียว.........
12 มีนาคม 2546 09:57 น.
กระดานโต้คลื่น
~ กระจกแก้วบางใสสะท้อนแสง
ล้อมกำแพงเจ็ดชั้นอันแน่นหนา
เสริมด้วยเหล็กฝังด้วยเพชรมีราคา
แต่ไร้ค่าดั่งนกน้อยในกรงทอง
~ ไร้อิสระเสรีที่ผกผิน
แม้จะบินเปิดฝันข้างในกล่อง
มิได้แม้กิ่งไม้ที่เฝ้ามอง
หรือครอบครองป่าเขาลำเนาไพร
~ จะยอมเป็นเศษแก้วที่เปื้อนหนอง
ได้ครอบครองความฝันที่เราใฝ่
ได้ผกผินบินไปฟากฟ้าไกล
ดั่งใบไผ่ที่ล่องลอยตามสายชล
2 มีนาคม 2546 13:37 น.
กระดานโต้คลื่น
โค้งขอบฟ้า ฉายสายรุ้ง คล้งสีสัน
โค้งปลายฝัน ฉายแสงดาว แพรวพราวสี
โค้งปีกนก ร่อนลม เริงฤดี
โค้งนที ตะเข็บเงิน พรายประกาย
ตรงขอบฟ้า สาดสีทอง เชื่อมสีสัน
ตรงปลายฝัน สาดสายน้ำ ทอรุ้งฉาย
ตรงปลายทาง อันพรายเพริศ เป็นประกาย
ถักทอสาย สะพานรุ้ง เพื่อก้าวเดิน.........