26 กันยายน 2551 13:58 น.

ให้ลืมได้อย่างไร

กระดาน

MZt4j2587861-02.jpg 
เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน
เราผูกพันกันเกินคำว่ามิตร
เมื่อมีฉันก็มีเธอคอยใกล้ชิด
คำ'สนิท'คงน้อยไปสำหรับเรา

แล้ววันนี้เธอให้ลืมเรื่องที่ผ่าน
อดีตกาลมันเป็นเพียงแค่ความเหงา
ไม่มีคำว่ารักสำหรับเรา
ไม่ต้องเศร้าแค่ลืมเธอคงไม่นาน

จะให้ฉันลืมเธอได้อย่างไร
เมื่อเธอให้แต่รอยยิ้มที่อ่อนหวาน
จะให้ลืมความอ่อนโยนที่พบพาน
ลืมวันวานที่แสนสุขได้อย่างไร

ฉันคงลืมอ้อมกอดนั้นไม่ได้
ุความห่วงใยที่เธอให้...ลืมไม่ไหว
แววตาที่ยังอบอุ่นเสมอไป
ทำอย่างไรก็ลืมเธอไม่ลง				
26 กันยายน 2551 09:08 น.

ไม่แปลกที่รักเธอ

กระดาน

Love-comment-102.gif
        
ไม่แปลกหรอกหากฉันจะบอกรัก

ที่เก็บกักให้เธอฟังหลายๆหน

ที่ฉันชอบเธอไม่ใช่เพียงเพราะฟ้าดล

แต่เพราะเธอเป็นคนแสนดีกว่าใคร

เธอคอยเช็ดน้ำตายามฉันอ้างว้าง

ไม่เคยห่างยามฉันทุกข์มากแค่ไหน

เธอเป็นดั่งผู้เติมกำลังใจ

ให้โลกได้สดใสกว่าที่เป็น

เพราะเธอเป็นอย่างนี้ฉันจึงรัก

อยากหนุนตักเธอทุกวันให้ได้เห็น

ใบหน้าใจดีของเธอทุกเช้าเย็น

ให้เธอเป็นคนพิเศษกว่าทุกคน				
26 กันยายน 2551 09:01 น.

ไม่ผิดหรอกที่เธอทิ้งกัน

กระดาน

Cute-hi5-02.jpg
        
ไม่แปลกหรอกถ้าเธอจะเลิกรัก

ไม่แปลกนักหากเธอจะทิ้งฉัน

เอาแต่ใจตัวเองดื้อดึงดัน

ไม่แคร์กัน อวดเก่ง น่าระอา

ก็รู้ดีว่าตัวเองมันช่างแย่

ตามเธอแจแม้เธอรำคาญนักหนา

เป็นคนไม่มีเหตุผล ไร้ปัญญา

สมควรแล้วที่ว่าเธอไม่ไยดี

ไม่อาจทำตัวเป็นคนเพรียบพร้อม

ต้องจำยอมปล่อยเธอไปตามวิถี

เธอไม่ผิดฉันรู้และเข้าใจดี

แค่เธอมีใจให้เขา...ตั้งแต่เราเริ่มคบกัน				
25 กันยายน 2551 09:46 น.

นางมารร้ายในสายตาเธอ

กระดาน

คบกันนาน พาลรำคาญ กันทุกอย่าง
รักจืดจาง เบื่อหน่าย ไร้เหตุผล
เธอมีใหม่ มาบังตา ให้มืดมน
มองว่าฉัน เป็นคน ใจนางมาร

ฉันจู้จี้ ขี้หงุดหงิด และขี้บ่น
ฉันต้องทน คำกล่าวหา ไร้แก่นสาร
ทำอะไร ก็ผิดหมด ทั้งการงาน
ถูกระราน ด้วยเหตุผล ว่าเบื่อกัน

ถ้าอยากเลิก ก็เลิกซะ อย่าพูดมาก
แค่ลาจาก ไม่ต้องอ้าง ผิดที่ฉัน
โยนความผิด ข้อกล่าวหา คำลงฑัณ
ให้ตัวฉัน เป็นจำเลย แทนตัวเธอ				
14 กันยายน 2551 22:17 น.

เกินทน

กระดาน

บอกตัวเอง...ไม่นานก็ลืมเธอ
เพียงไม่เจอก็คงทำใจได้
บอกตัวเอง...คงไม่ยากเกินไป
ปล่อยเธอไปคงไม่ช้ำเกินเยียวยา

เพียงวันนี้เธอกลับมาพร้อมกับเขา
คำว่าเศร้าก็ล้นใจเกินรักษา
เพียงวันนี้เธอมาพร้อมกับคำลา
หยดน้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลริน

เกินทนแล้วกับภาพในวันนี้
กับนาทีที่เธอให้คำตัดสิน
เกินทนแล้วกับที่เธอมองฉันต่ำเพียงดิน
ทนได้ยินไม่ไหวแล้วกับคำลา

ไร้ความหวังที่เธอจะกลับมารัก
คงยากนักหากเธอจะกลับมาหา
ไร้ความหวังที่เธอจะกลับมาเช็ดน้ำตา
หมดราคาที่เธอจะมาสนใจ 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระดาน
Lovings  กระดาน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระดาน
Lovings  กระดาน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระดาน
Lovings  กระดาน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระดาน