อาชีพแม่บ้าน

กชมนวรรณ

ฉันมีอาชีพเป็นแม่บ้านค่ะรับจ้างสามีมาได้ประมาณ 5-6 ปี จำไม่ได้แล้วเพราะความจำเป็นบังคับ ฉันไม่อยากมีอาชีพนี้เลย จริงๆ อยากทำงานนอกบ้านมากกว่าเหมือนกับเรียนมาแล้วทิ้งไป แต่ไม่ได้ทิ้งไปหมดนะ เหลือไว้สอนการบ้านลูกบ้าง อาชีพแม่บ้านเมื่อ วันเลี้ยงรุ่นปีนี้ตอนฉันขึ้นไปรายงานตัวบนเวทีเพื่อนที่เป็น พิธีกร ในงานยังแซวฉันว่าเป็นอาชีพที่น่าอิจฉา  แต่ฉันรู้สึกอิจฉาเพื่อนที่มีงานทำมากกว่า ได้ทำงานมีอาชีพ มันน่าภูมิใจมากกว่า  ฉันเคยทำงานนอกบ้านมาก่อนรู้ดีค่ะว่าน่าทำกว่าทำงานบ้านเป็นไหนๆ  ใครว่าทำงานบ้านสบายฉันขอเถียง มันอ่อนเพลียละเหี่ยใจไปหมดกับเรื่องจุกจิกภายในบ้าน ที่จริงฉันว่าฉันไม่ใช่คนจุกจิกนะ คนใกล้ตัวฉันยังจุกจิกมากกว่านะจากการซาวเสียงจากลูก (เป็นการโยนความผิดที่หน้าตาเฉยมาก)  
      เริ่มนินทากันเลยนะค่ะจากตอนเช้า ตื่นมาต้องทะเลาะกับลูกเร่งลูกให้รีบแต่งตัวให้ทัน มันแสนจะอืดอาดยืดยาด เสียเหลือเกิน ทำให้อารมณ์เสียตั้งแต่เช้า เช้าไหนที่อารมณ์เสียแล้วทำอะไรมันก้อไม่ดีไปหมด แต่ดีหน่อย ตอนนี้ พ่อรับหน้าที่ไปส่งเพราะต้องทำอยู่แล้ว แต่ฉ้นมีหน้าที่เร่ง ยิ่งเร่งยิ่งช้า พอไปโรงเรียนกันหมดแล้ว  ต่อไปก็หน้าที่ฉัน ต้องทำทุกวันคือ กวาดบ้าน ถูบ้าน (ถูนี่ไม่ทุกวันวันไหนขี้เกียจก้อเว้นแต่ไม่เกิน 2 วัน) ถ้าทั้งกวาดทั้งถูนะ ปาไป ครึ่งวัน เหมือนเดินทางสัก 10 กิโลได้ จริงๆ นะ ยิ่งในครัวนะขนาดเช็ดทุกวัน ไม่รู้ว่ามันมาจากไหนได้ทุกวันไอ้ขยะกับฝุ่นละอองนี่ถ้าเป็นแค่เศษเงินนะฉันว่าฉันรวยแล้ว   ซักผ้า ซักทุกวัน ไม่งั้นเต็มไปด้วยผ้าใช้แล้ว 2 ตะกร้าใหญ่ๆ ถ้ากวาดบ้านต้องเอาผ้าใส่เครื่องไว้ ก่อน ไม่ใช่แบบอัตโนมัตินะ ต้องเปลี่ยนน้ำเอง กวาดครึ่งบ้านวิ่งมาถ่ายน้ำหลังบ้านกลับมากวาดต่อ สักพักวิ่งไปใส่น้ำเครื่องซักผ้า เสร็จแล้วกลับมากวาดต่ออ้อ ! ต้องเช็ดตู้เช็ดขอบหน้าต่างก่อน แล้ววิ่งไปถ่ายน้ำอีกจนครบ 3 น้ำถ้าสกปรกมากก้อสี่  แล้วเตรียมถูต่อหน้าบ้านเสร็จเหงื่อโชก กลางบ้าน ห้องนอน 2 ห้อง ห้องครัวอีก 1 
         แค่ฟังก้อเหนื่อยแล้วใช่มะ ล้างจานแก้วน้ำ ยกให้เป็นหน้าที่ของเจ้าคนโต มีจานมากแค่ไหนฉันก็ไม่ล้าง ให้เป็น ความรับผิดชอบเฉพาะบุคคล แต่กวาดบ้านถูบ้านต้องทำเอง เพราะลูกทำแล้วมันไม่ได้ดั่งใจ ต้องทำเอง
         วันไหนไม่ถูบ้านก้อ ต้องห้องน้ำ ห้องส้วมค่ะ ห้องน้ำห้อง ห้องส้วมห้อง ก้อเหงื่อโชกแล้ว ถูเสร็จต้องกวาดซ้ำ อีกรอบนะค่ะ ไม่งั้น มันไม่ได้ใจ เอ้า! ถึงวันเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอีกแล้ว 2 ห้องต้องพร้อมกัน  
            ต้องรีดผ้าอีก เรื่องรีดผ้านี่เป็นงานบ้านที่ฉันเบื่อที่สุด ถ้าโรงเรียนเปิดอาทิตย์ละ 2 ครั้งแต่ละครั้งก้อ ครึ่งวันเหมือนกันแต่อย่างน้อยก้อ 3 ชั่วโมงแหละ นี่ไม่รวมวันไหนต้องทำกับข้าวด้วยนะ ส่วนมากจะวันหยุด เป็นวันหยุดคนอื่น
         แต่ฉันมีงานเพิ่มค่ะ แต่บ้านเราดีอย่างที่ไม่จู้จี้เรื่องการกินกัน ส่วนมากอาหารถุงค่ะ ฟังแล้วน่าจะสบาย ขึ้นมาหน่อยนะ (ตรงนี้ยอมรับว่าช่วยได้เยอะทั้ง ประหยัดด้วย ถ้าทำเองซื้อกับข้าวมาทำ เอง โทดที 200  ไม่พอค่ะ   ซื้อดีกว่า อีกอย่างกลางวันบางทีฉันคนเดียว ก้อง่ายๆ ของที่เหลือจากเมื่อคืนก้อได้เข้าไมโครเวฟ ไม่ก้อมาม่าไข่ดาว เสร็จเรื่อง มีลูกสาว 2 คน น่าจะช่วยได้แล้วแต่.....ช่วยแล้วแม่เครียดค่ะ เพราะฉะนั้น ทำเองดีกว่า..  
           แล้วยังจะงานรอบบริเวณบ้านอีกนะค่ะ ต้องกวาดเหมือนกันรดน้ำต้นไม้ ไม่รู้รดงัย ยิ่งรดยิ่งตายจะหมดแล้วต้นไม้บ้านเรา อิอิอิ มันคงน้อยใจคนบ้านนี้นะฉันว่า      ส่วนเจ้า คนโตพอเข้าวัยรุ่นแล้วชักดื้อ ป๊าบอกลูกแม่ ดื้อเหมือนแม่ นิสัยไหนไม่ดีเหมือนแม่หมด แต่ถ้านิสัยดีเหมือนป๊าไม่เข้าใจเลย จริงๆ          
 แต่มื้อเย็นสบายฉันหน่อยที่ป๊าเค้าหาซื้อจากข้างนอกส่วนมาก  พูดอย่างนี้ก้อว่าสบายแล้วซิ เปล่าก้อลองนึกย้อนที่ฉันเล่ามาตอนต้นใหม่ดูซิ นี่ไม่รวมเรื่องวุ่นวายภายในบ้าน เรื่องลูกทะเลาะกันแล้วต้องตัดสินแล้วเจ้าคนโตที่กวนโมโหได้ทุกวันๆ ละหลายรอบ ตอน เล็กโดนแค่มองตา หรือ ตีทีเดียวก็หงอแล้ว พอตอนโต ตวาดคอจะแตกสักพักเอาใหม่หาเรื่องยั่วโมโหใหม่ จนชักจะชินแล้ว
          แล้วอย่าหวังว่าโตแล้วจะ ช่วยแบ่งเบาภาระเรื่องงานบ้านนะ เปล่าหรอกเพิ่มภาระซะมากกว่า แต่ฉันถาม เพื่อนดูแล้ว เหมือนกันหมด ทุกคนไม่เว้นสักคน เรื่องเล็กๆ ที่กวนใจฉันมากก็หลายเรื่อง แต่ละเรื่องเป็น เล็กๆ นะแต่มันบอกไม่ถูกนะเช่น ของในตู้เย็นซื้อมานมกินไม่หมด กล่องนึงเสียบหลอดคาไว้ใส่ตู้เย็นต่อ 10 วันก้อ 10 วันเถอะอยู่อย่างนั้นแหละไม่เอาออก เจาะกล่องใหม่ ไม่หมดอีกใส่เพิ่มอีก น้ำหวานชงไว้ใน  ตู้เย็นใส่แก้วไว้ข้างๆ บางครั้งซ้อนกับอะไรไม่ดูพอเปิดตู้เย็นหกรดพื้นเสร็จเอาผ้าเช็ด เป็นอันเสร็จพิธี แต่ น้ำหวาน นะมันแค่เอาผ้าเช็ดไม่ได้มันเหนียว อ้าว ได้ยินแม่เสียงดังอีกแล้ว 
            ไม่เก็บช่างดูได้กันจริงๆ หรือว่าคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของแม่บ้าน ก็ใช่ แต่มันบ้านของ  เรา นะไม่ใช่ของฉันคนเดียว โอ๊ย จิปาถะ เขียนอีกก็มีอีกเยอะ ฉันว่าอีก 2 วันก้อไม่จบ
                   
              ชักเหนื่อยแล้วนินทา คนในบ้านทางเน็ทได้ด้วย แต่รู้สึกว่ามันโล่งขึ้นเยอะนะ ที่ได้ระบาย  ซะบ้าง ระบายเสร็จแล้วก้อ ถึงคิว ล้างห้องน้ำอีกแล้ว ช่างวันนี้เว้นก่อน หาความสบายใจก่อนนะ ขอสักวัน
           เถอะพรุ่งนี้จะขอเป็นคุณนายมั่ง นะค่ะ คิดว่าจะนอนตื่นสายเป็นคุณนายตื่นสายสักวัน.......