แม้นสงกรานต์ปีนี้สนุกบ้าง แต่อ้างว้างดวงจิตคิดสงสาร ไร้เงาเธอเพ้อใจให้สำราญ ไม่กลับบ้านกลับเมืองรึเยี่ยงไร
สงสารจิตคิดถึงคนึงนิจ คิดแสนคิดห่วงแสนห่วงพาหวั่นไหว คิดถึงแก้วดวงตามาจรไกล ห่วงดวงใจไกลจากมาพรากจร ไหววิญญาณ์มาพรากจากไกลลับ ไหวจวนจับไม่อยู่สู่สมร พะวงรักหนักใจได้อาวรณ์ ไหวจนใจรอนรอนมลายไป โอ้ดวงใจใยซึ่งถึงหลายรัก ดั่งเช่นจักไม้เลื้อยคอยลื่นไหล แต่ดวงจิตพิศวาสแทบขาดใจ จะลื่นไหลอย่างไรยังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1641
