23 มีนาคม 2549 21:53 น.
ก.ศ.กษิพจน์
อนิจจานึกขึ้นมานําตาตก
เหมือนลูกนกพลัดแม่สุดหวั่นไหว
ต้องจากรังถิ่นที่อยู่บินมาไกล
เพื่อทำหวังของแม่ให้เป็นความจริง
แต่คิดถึงสุดจะหักยากจะห้าม
นึกถึงยามอยู่กับแม่มีทุกสิ่ง
แม่มีรัก อ้อมกอดแม่อุ่นจริง
แม่มีสิ่งดีๆที่ไม่เลือน
ลูกจากแม่จากบ้านมานานนัก
มีสิ่งไหนมาหาญหักก็ไม่เหมือน
อ้อมกอดแม่ คำพูดแม่ยังยำเตือน
ไม่เคยขาดลางเลือนจากลูกยา
จะตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อให้แม่
ลูกจะไม่ยอมแพ้ต่อปัญหา
จะเร่งทำความสำเร็จให้ได้มา
จะเอาใบปริญญา ฝากแม่เอย
17 มีนาคม 2549 14:24 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาความรักปักอกข้า
แต่ไม่กล้าเผยจิตคิดหวั่นไหว
กลัวผิดหวังรักชำระกำใจ
กลัวฤทัยต้องแยกแตกแหลกราน
ทำทุกสิ่งบ่งชี้ได้ว่ารัก
สุดจะหักสุดจะห้ามใช้คำหวาน
เอาใจใส่ดูแลทุกวันวาร
ยอมหักหาญเก็บอารมณ์ตรมเดียวดาย
ทำทุกสิ่งอยากให้ดูแล้วรู้ว่า
ความรักเรามีค่ามากเหลือหลาย
รักแสนรักมอบให้มิวางวาย
สักวันหนึ่งเธอคงได้รับรู้เอย
..............