โอ้อาลัยใจหามิวายแล้ว เหมือนดั่งแก้วพลัดตกอกข้าเอ๋ย กลุ้มฤดีข้านี้ยังไม่เคย สิ่งล่วงเลยข้านี้มีแต่ตรม เจ้าจากข้าจากไปเจ้าไม่คิด ข้าตรมจิตตรมเศร้าข้าขื่นขม ข้าเจ็บปวดเจ็บเจ็บร้าวใจระบม ข้ายอมตรมยอมเศร้าเฝ้ารอเอ็ง
โอ้อกเอ๋ยอกข้าพารันทด ฤจะหมดนำคำที่พรำหา บอกว่ารักว่าหวงดังดวงตา ทั้งนำคำกิริยาพายืนยัน มีสิ่งหนึ่งสิ่งเดียวที่แน่วแน่ มิผันแปรเปลี่ยนไปไม่แปรผัน คือความรักความห่วงดวงชีวัน สุดจะพรรณณาว่าข้ารักเอ็ง......