10 พฤษภาคม 2548 13:15 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ทั้งสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงที่แข็งขัง
จะยืนหยัดเดียงกายคอยระวัง
จะปกป้องคุณดังกล่องหัวใจ
ยามคุณทุกข์ผมจะยืนอยู่เคียงข้าง
จะไม่ปล่อยให้อ้างว้างให้หวั่นไหว
จะคอยช่วยปกป้องคุ้มครองภัย
เท่าที่ผมจะทำได้ให้คนดี
ยามคุณสุขเราอยู่ร่วมสุขสันต์
ร่วมสร้างฝันที่วางไว้ให้สุขศรี
อุ่นไอรักเท่าไรที่ผมมี
มอบเอาไว้ให้คนดีไว้ห่มกาย
จะร้อยถ้อยวจีกี่คำกล่าว
ไม่ได้เท่าหนึ่งทำกำหนดหมาย
บทพิสูจน์หัวใจหนึ่งของชาย
จะขออยู่เคียงข้างกายเธอนิรันดร์
10 พฤษภาคม 2548 13:06 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้อาลัยใจข้าน่าคิดหนัก
เพราะข้ารักข้าหลงจึงส่งเสียง
ถ้อยสำนวนอักขระมาเรียบเรียง
สื่อเป็นเสียงภาษาใจให้คนดี
ข้ารักเจ้าเจ้าก็รู้อยู่ว่ารัก
จะอกหักครั้งยังเต็มปรี่
ความรักข้าที่มอบไว้ให้เจ้านี้
ให้คำมั่นในวจีไม่เสื่อมคลาย
ใช่อะไรขอเพียงข้าได้รัก
บางทีก็คิดหนักน่าใจหาย
แต่เมื่อถามความรู้สึกภายในกาย
มิวางวายหัวใจใคร่รักเธอ
จงจำไว้ว่าข้าจะรักมั่น
รักนิรันดร์รักเจ้าไม่พลั้งเผลอ
เจ้าไม่รักข้าไม่ว่าอะไรเธอ
จำไว้เออ ข้ารักมั่นนิรันดร....
4 พฤษภาคม 2548 06:40 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้อาลัยใจข้าเวลาเช้า
นั่งคอยเฝ้าคิดถึงจึงส่งเสียง
ประดับถ้อยอักขระมาเรียบเรียง
เป็นสำเนียงภาษากลอนวอนถึงเธอ
คิดถึงเจ้าเจ้าเอยเฉลยบอก
มิกลับกลอกหรอกหนาไม่พลั้งเผลอ
มีสติเปล่งเวลาไม่ละเมอ
ว่ารักเธอแน่จริงสิ่งเดียวมี
สมองคิด ปาก เปล่งออกเป็นเสียง
ถ้อยสำเนียงเสียงว่ารักไม่หน่ายหนี
รักจากปาก ที่เปล่งเป็นวจี
รัก คิดถึง คำนี้มีให้เธอ