26 กุมภาพันธ์ 2548 14:05 น.
ก.ศ.กษิพจน์
กำลังใจมีให้เอาไว้สู้
ถึงจะรู้อยู่ว่าเจ็บไม่หวั่นไหว
จะขอสู้จนเธอจะอ่อนใจ
จะพยายามต่อไปดั่งใจปอง
กระแสนำหยดลงหินหินยังกร่อน
ฤใจหล่อนจะแข็งเป็นคูณสอง
หินแข็งแล้วยังแพ้นำตามทำนอง
ใจเธอต้องแพ้เราเข้าสักวัน
26 กุมภาพันธ์ 2548 13:59 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้อาลัยใจหายมิวายห่วง
เวลาล่วงเลยลับข้าสับสน
ดวงฤดีข้านี้ช่วงซุกซน
ไปรักคนมีเจ้าของจึงต้องตรม
รักเข้าแล้วจะทำอย่างไรเล่า
ข้ารักเจ้าชำใจให้ขื่นขม
ดวงฤทัยใจหายมิวายตรม
ทุกข์ระทมเพราะรักมักเจ็บใจ
ถึงจะเจ็บก็ทนจนใจข้า
ก็เพราะว่ารักไปใจหวั่นไหว
ถึงจะทุกข์จะเจ็บสักเพียงใด
แต่หัวใจก็ยังรักมั่นนิรันดร