1 สิงหาคม 2547 15:56 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้ดึกเอยดึกแล้วน้องแก้วจ๋า
ประหนึ่งว่าความเหงาเฝ้าถวิล
อีกแล้วหนอนอนคนเดียวเป็นอาจินต์
มิได้กลิ่นอุ่นไอจากใครเลย
นอนคนเดียวใช้แขนหนุนเหมือนน้องว่า
ใจเหว่ว้าแสนเหงาอกเราเอ๋ย
มีหมอนข้างวางข้างเหมือนอย่างเคย
ไม่เคยเลยมีคนนอนให้ผ่อนใจ
1 สิงหาคม 2547 15:43 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ใจของผมดวงนี้มีน้อยนิด
ทั้งชีวิตอยู่ใด้เพราะความหวัง
ใจดวงนี้อยู่ได้เพราะพลัง
ดวงใจยังอยู่ได้กายไม่โทรม
อุปสรรคมากมายเข้ามาสุม
มันรานรุมดั่งแรงพายุโหม
กำลังใจจากคนใกล้คอยเล้าโลม
คอยประโคมเสียงสั่งกำลังใจ