16 กรกฎาคม 2547 15:13 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ความผิดพลาดเคยมีครั้งเก่าก่อน
เป็นเครื่องสอนเตือนใจไว้ภายหลัง
ทำเอะไรเจ้าเอยจงระหวัง
เกิดผิดหวังขึ้นมาอย่าตรอมตรม
ความผิดพลาดทั้งหลายที่เกิดขึ้น
เจ้าจงยืนสู้ทนไม่ขื่นขม
สู้กับมันใจกล้าอย่าตรอมตรม
ความระทมจิตใจอย่าให้มี
เจ้าจงกล้าจงยืนอยู่บนโลก
เจ้าจงกล้าทิ้งความเศร้าความโศกศรี
เจ้าจงกล้าเดินหน้าทำความดี
สักวันมีฟ้าดินคงเห็นใจ
จะขอเป็นกำลังใจให้คนกล้า
จะขอเป็นเช่นธาราสายนําใส
จะขอเป็นสายลมพัดพายไป
คอยเพิ่มเติมความสดใสให้เจ้าเอย
5 กรกฎาคม 2547 14:50 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวารักนี้พี่เจ็บนัก
ใจพี่หักรักแหลกแตกเป็นผง
ใจพี่หักแบบนี้เพราะโฉมยง
ใจพี่คงจะต้องตรมเพราะรักเธอ
ใจพี่เฝ้ารักเจ้ามากมายนัก
ใจพี่จักยังรักไม่พลั้งเผลอ
ใจพี่รักห่วงหายังละเมอ
ใจพี่เก้อเพราะรักเจ้าคนเดียว
อยากจะถามว่าเจ้ารักพี่ไหม
บอกพี่มาหัวใจได้ไม่เปลี่ยม
ใจของพี่มีเจ้าเพียงคนเดียว
ไม่เคยเหลียวตามองไปจ้องใคร
ถึงตัวเจ้าไม่บอกพี่คงรู้
ถึงยอดชู้ไม่ตอบไม่สงสัย
ใจของเจ้าไม่มีแม้เยื่อใย
จำไว้ใจของพี่มีแต่เธอ
ขอจบกลอนวอนกล่าวไว้เท่านี้
ดวงฤดีมีเจ้าอยู่เสมอ
ขอจบกลอนวอนเล่ากล่าวเรื่องเธอ
ไม่พลั้งเผลอในใจรักเจ้าเอย
5 กรกฎาคม 2547 14:41 น.
ก.ศ.กษิพจน์
อยากบอกว่าตัวเรารักเขามาก
อยากจะฝากความห่วงใยไปให้เขา
อยากจะฝากความรักจากใจเรา
อยากจะช่วยบรรเทายามเขาตรม
แต่ใจเขาคงไม่ต้องการนัก
เขาไม่รักตัวเราเฝ้าขื่มขม
เขาไม่แคร์ไม่สนหม่นอารมณ์
จิตระทมตรมเศร้าเพราะเขาเอย....
หน้าส่วนตัว
620
