10 มิถุนายน 2547 23:36 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ท้องนภายามเย็นเป็นสีสด
เจ้าไม่ลดลงเลยเผยความสวย
ลมพัดมาวูบเป็นเย็นระทวย
ช่างเด่นสวยด้วยพฤกษาพาน่าชม
เวลาเย็นหมู่นกวิหคร้อง
ดังกึกก้องร้องเด่นเห็นสุขสม
นกเจ้าเอยบินว่อนร่อนสายลม
ช่างน่าชมนกร้องก้องกังวาล
อีกสักพักสุริยาจักลับขอบฟ้า
หมู่นกกาบินกันพลันขับขาน
เจ้าบินสู่รังเจ้ามิช้านาน
รีบกลับบ้านกลับรังระวังภัย
ม่านละครกลางวัรพลันปิดฉาก
ฟ้าเปลี่ยนจากสีสดหมดสดใส
กำมะหยี่สีดำคลุมทันใด
รอวันใหม่ความสดใสใกล้กลับมา
10 มิถุนายน 2547 23:26 น.
ก.ศ.กษิพจน์
เมืองไทยมีนายกดีชื่อทักษิณ
ใครได้ยินชื่อเสียงสำเนียงใส
จบ Dr. จากเมืองนอกมากด้วยใจ
ท่านถึงได้มีจิตคิดอาทร
ท่านจะทำหลายอย่างท่านคิดไว้
คนไทยได้สุขโขสโมสร
วุฒิสภาตรายางเอื้ออาทร
ค.ร.ม.เสนอก่อนผ่อนตามเลย
เอื่ออาทรยุคนี้มีมากนัก
คนมากมายมีโอกาสไม่นิ่งเฉย
ท่านสรรค์สร้างสิ่งที่ดีมีอย่างเคย
ที่พูดเปรยเคยบอกแต่ก่อนกาล
มทั้งบ้าน คอมพิวเตอร์ และนําดื่ม
ให้หยิบยืมจักรยานท่านสุขศานสต์
เอื้ออาทรยุคนี้มีงานการ
เพื่อชาวบ้านคนไทยได้ร่มเย็น
10 มิถุนายน 2547 23:19 น.
ก.ศ.กษิพจน์
จะขอแซวการเมืองเรื่องท้องถิ่น
คนได้ยินติดปากอยากปราศัย
อ.บ.ต. ส.ท. แน่กระไร
คนอยากได้อยากเป็นเช่นหมายปอง
พอถึงหน้าเลือกตั้งช่างดุเดือด
เล่นเกมเลือดเดือดดึก คึกสงสัย
งบประมาณหาเสียงเกลี้ยงกันไป
คิดดูไม่คุ้มค่ากับเงินเดือน
อ.บ.ต. ส.ท. ผู้ใหญ่บ้าน
เลือกกำนัน เลือก ส.จ. นั้นก็เหมือน
คนท้องถิ่น เลือกท้องถิ่นตายกันเกลื่อน
ขอเถอะเพื่อนทำท้องถิ่นให้เจริญ
10 มิถุนายน 2547 23:14 น.
ก.ศ.กษิพจน์
เมื่อเธอท้อขอเธอจงจำไว้
ไม่มีอะไรได้มาง่ายทั้งนั้น
ขอเพียงแค่ตัวเธอมีความฝัน
มีสักวันฝันนั้นจะเป็นจริง
ที่สำคัญเธอนั้นต้องไม่ถอย
ฝันนั้นคอยเธออยู่สู้ทุกสิ่ง
จงจำไว้เธอนั้นอย่าประวิง
จำไว้สิ่งที่แน่...แพ้พยายาม
10 มิถุนายน 2547 23:09 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ครูคือผู้ช่วยชี้นำสั่งสอนศิษย์
ครูคือผู้ชี้ชีวิตให้สดใส
ครูคือผู้ชี้ทางให้ก้าวไกล
ครูคือผู้คอบปลอบใจยามเราตรม
ครูคือผู้ชี้นำทางความสุข
ครูคือผู้ปลุกใจให้สุขสม
ครูคือผู้เย็นฉําอย่างสายลม
ครูคือผู้ที่อุดมด้วยความดี