22 มกราคม 2548 15:01 น.
ก.ศ.กษิพจน์
พ่อแบกไถไปนายามฟ้าสาง
ลูกคิดสร้างความชั่วให้มัวหมอง
แม่รดผักตักนำในลำคลอง
ลูกไปจองตั๋วหนังแต่ยังวัน
พ่อถากฟันคันนาจนฟ้าสาย
ลูกสบายอัดบุหรี่มีความฝัน
แม่กินข้าวกับเกลือเมื่อเที่ยงวัน
ลูกสุขสันต์ข้าวมันไก่ใจใหญ่พอ
พ่อมือแตกบอบชําปลํากลางป่า
ลูกเที่ยวบาร์เต้นรำชำใจหนอ
แม่นุ่งผ้าผืนหนึ่งซึ่งมอซอ
ลูกสุดหล่อใส่ลีวายน์ตัวหลายพั
ที่กล่าวมาบทกลอนสอนให้คิด
จงใช้จิตใช้สมองตรองแปรผัน
พ่อและแม่ทุกข์ยากลำบากครัน
ส่วนลูกนั้นคิดจะทำกันฉันใด
9 ธันวาคม 2547 15:46 น.
ก.ศ.กษิพจน์
อกเอ๋ยอกเคยหักมาใช่ไหม
แล้วทำไมจึงไปรักเขาอีกหน
อกเอ๋ยอกเคยเจ็บเคยจำนน
ยังจำผลครั้งเจ็บไม่ได้ฤ
แล้วทำไมใจยังไปรักเขา
ทำให้เราเจ็บใจไม่ใช่หรือ
อกเอ๋ยอกใจเอ๋ยใจยังสัตย์ซื่อ
ยังยึดถือว่ารักเขาเข้าจริงจัง
จะยอมทนอดกลั้นอีกสักครั้ง
เพราะแอบหวังรักนี้พอมีหวัง
เรื่องเก่าๆทิ้งไปไม่จีรัง
ลืมความหลังความเจ็บเหน็บอารมณ์
9 ธันวาคม 2547 14:45 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาอกข้าพารันทด
ใจสลดหดหู่ดูไฉน
โอ้ตัวเราอีกแล้วต้องเศร้าใจ
ไม่มีใครคอยอยู่คู่ข้างกาย
โอ้อาลัยใจข้าคิดถึงเจ้า
คิดถึงครั้งวันเก่าเศร้าเหลือหลาย
คิดถึงเจ้าเฝ้าคอยมิวางวาย
กลับมานั่งแนบกายข้าหมายปอง
จะมีไหมแบบนั้นอย่างวันเก่า
จะมีไหมเช่นอดีตเราทั้งสอง
จะมีอีกหรือไม่ข้าเฝ้ามอง
ขอโอกาสเราสองต้องตรงกัน
ที่เอ่ยมาถ้าเจ้าได้รับรู้
ใจของข้ายังรักอยู่เสมอนั่น
ตัวของข้ายังนั่งรอคืนและวัน
ที่เรากลับมาพบกันอีกครั้งเอย
11 กันยายน 2547 11:40 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาตัวข้าพาครุ่นคิด
ในชีวิตมีอะไรมากมายอยู่
แต่ที่ขาดคงจะเป็นแม่ยอดชู้
ข้าขาดคู่อยู่เคียงเสียงสั่งมา
ในชีวิตขาดอะไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่าขาดเจ้าเศร้าหนักหนา
ขาดอะไรขาดได้ทั้งโลกา
ขอเพียงว่าอย่ามีเจ้าได้เป็นพอ
ถ้าขาดเจ้าข้าอยู่อย่างไรเล่า
คงต้องเศร้าจิตใจมากจริงหนอ
ถึงไกลกายขอใจไกล้ไม่รีรอ
ข้าจะขอรอเจ้าเท่านั้นเอย
10 กันยายน 2547 18:50 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ใจเอ๋ยใจอาลัยใจคิดถึง
ยังลึกซึ้งตรึงใจให้ใฝ่หา
ใจเอ๋ยใจไฉนเลยเอ่ยออกมา
ใจของข้าร้องว่ามันรักเธอ
ใจมันร้องใจมันสั่งข้าจึงบอก
เสียงจึงออกจากปากไม่พลั้งเผลอ
เพราะปากพูดตามใจสั่งยังรักเธอ
ไม่ละเมอแต่จิตใจได้กล่าวมา
ใจเอ๋ยใจร้องสั่งข้าฟังอยู่
ใจเอ๋ยใจเจ้ารู้หรือไม่ว่า
ใจเอ๋ยใจสั่งปากให้พูดมา
ว่าตัวข้ารักเจ้าเท่าชีวี
หน้าส่วนตัว
1415
