18 กรกฎาคม 2552 16:50 น.
ก.ศ.กษิพจน์
พอย่างเข้าหน้าฝนทนนอนหนาว
คิดถึงเจ้าจอมจิตพิสมัย
แม่ยอดชู้ยอดรักยอดดวงใจ
อีกเมื่อไหร่จะประสบได้พบเจอ
นั่งนับวันนับคืนฝืนทนหนาว
นั่งนับเดือนนับดาวไม่พลั้งเผลอ
นั่งรอคอยวันคืนเพื่อรอเธอ
นั่งละเมอเพ้อรักจากดวงใจ
19 พฤษภาคม 2550 21:55 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาหน้าฝนข้าทนหนาว
เพราะไกลเจ้าจอมจิตพิศสมัย
เสียงฝนตกเหมือนตัวพี่ที่ช้ำใจ
เสียงฟ้าร้องเหมือนหัวใจพี่ระบม
พี่นั่งคอยเวลาเจ้าหวลกลับ
พี่นั่งนับคืนวันที่ขื่นขม
พี่นั่งเฝ้าแนบชิดได้ชื่นชม
พี่นั่งข่มใจไว้เพื่อรอเธอ
อีกกี่วันยอดดวงใจพี่จะกลับ
อีกกี่เดือนพี่นั่งนับไม่พลั้งเผลอ
อีกกี่ปีพี่ถึงจะพบเจอ
สักวันหนึ่งนะเธอคงใกล้กัน
ขอสัญญายามห่างไกลจากเจ้า
พี่จะเฝ้าแนบนิดชิดจอมขวัญ
พี่จะรอยาใจของพี่นั้น
จะรอวันแนบชิดติดใจเอย
7 ตุลาคม 2549 20:52 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาลมพายพัดสงัดเงียบ
ดั่งเช่นเปรียบใจพี่นี้ที่เหงา
ลมพัดวูบเย็นวาบทาบตัวเรา
คงต้องเฝ้าเหงากายอยู่ฝ่ายเดียว
เพียงเหงากายพี่คลายให้หายได้
แต่เหงาใจพี่ไร้คนข้องเกี่ยว
เพราะใจพี่มีเจ้าเพียงคนเดียว
ไม่เคยเหลียวมองใครใจซื่อตรง
แต่วันนี้ไม่มีเจ้าเคียงข้าง
พี่อ้างว้างอยากเคียงเจ้าอีกหน
ได้หายเหงาทั้งกายใจใกล้กมล
พี่ต้องทนอีกเท่าไหร่พี่จะรอ
หวังเพียงว่าเจ้าเข้าใจหัวใจพี่
ใจดวงนี้ยกให้เจ้าแล้วหนอ
อย่าทิ้งใจของพี่ไปเป็นพอ
พี่จะขอรอเจ้าของกล่องใจเอย
...............................................................รอเจ้าคนเดียว
5 ตุลาคม 2549 22:45 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาหน้าฝนคนใจเหงา
ต้องนั่งเศร้าตอมตรมจมความหลัง
แต่ก่อนเคยหนุนตักไม่พะวัง
คลายความเหงาได้บ้างก็ยังดี
แต่ตอนนี้ใจเหงาของเราเอ๋ย
ไม่มีเลยคนใกล้ใจของพี่
ในหน้าฝนทนนอนหนาวในคราวนี้
เพราะไม่มีใครให้หนุนตักนอน
14 มิถุนายน 2549 12:47 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาอกเอ๋ยเคยรันทด
สุดจะอดใจไว้ให้มัวหมอง
วันเวลาผ่านไปตามครรลอง
จนเราสองต้องพรากจากกันนาน
สุริยาลาลับจากขอบฟ้า
กาลเวลาล่วงไปวันผันผ่าน
เราต้องห่างกันไปนานแสนนาน
จะพบกันเมื่อไหร่ไม่รู้เลย