11 กุมภาพันธ์ 2555 06:27 น.

พร่ำ..

รู้เธอมีใครอยู่ เห็นกับตาใจยังไม่ยอมตัด
ร่องรอยความรักของเธอเขาที่ผ่านพ้นในค่ำคืน
ฉันต้องฝืนทนมองมัน...น้ำตาจะไหล
แค่บอกให้ตัวเองไป ..ให้ตัดใจทำไม่ได้ซักที
รู้ว่าเธอให้ฉันได้เพียงแค่นี้..แค่เวลาเหงา
วันที่เขาไม่อยู่ ดูเธอใกล้ๆ..อย่าหวังไปถึงหัวใจ
จริงจังแค่ไหนก็เป็นแค่ฝัน...หันหลังแล้วจากไปสั่งตัวเองทุกคืนวัน
ใจมันไม่ฟังเลยสักครั้ง ...เป็นแค่คนทั่วๆไป ที่เธอผ่านมาแล้วทักทาย
เหมือนแมวที่ผ่านมา กินข้าวที่เธอให้ไว้ ไม่ต้องเลี้ยง ไม่ต้องผูกมัดกัน
ไม่จำเป็นที่เธอจะรั้งไว้ ..จะเจ็บ จะอยู่หรือ จากไป
ไม่ใช่เรื่องเธอซักนิดเลย