20 พฤษภาคม 2546 20:44 น.

ในใจ..

ประตูถูกปิดตาย..
ไม่มีความหมายแล้วที่ตรงนี้
มีเพียงความอ้างว้างทดแทนที่
ว่างเปล่า...ไร้ชีวิต...เงียบงัน
โลกทั้งใบสีเทา...ความเหงามันไร้สีสัน
น้ำตาทำหน้าที่ของมัน...ไหลรินซ้ำซากวนเวียน
ควันบุหรี่ลอยล่อง....ปะปนความคิดถึงเลื่อนลอยว้าเหว่
ส่งต่อไปกับเสียงบทเพลง...แต่รู้ดีไม่มีคนอยู่รับมัน
ขวดเบียร์วางเรียงราย...แก้วใสถูกเติมเต็ม
ครั้งแล้ว..ครั้งเล่า..เติมไปตามจังหวะเดียวกับเสียงหัวใจ
ภาพเก่า-เก่าย้อนมา..รับรู้คำลา..เป็นเสียงสุดท้าย
หากฉันหลับตา..คงนึกว่าทั้งหมดเพียงแค่ฝันไป
แต่ความเจ็บที่เกิดในใจ..ตอกย้ำฉันไว้ว่าคือความจริง