29 พฤศจิกายน 2545 21:05 น.

รักนี้ไม่มีปาฏิหารย์

 รักนี้ไม่มีปาฏิหารย์ไม่มีสิ่งใดสามารถกั้นระหว่างเธอกับเขา
ฉันรู้เหมือนที่รู้ดีว่าสายน้ำไม่มีวันไหลกลับ ต่อให้ฉันพยายามแล้วที่จะว่ายทวนกระแสนั้นขึ้นมา ฉันรักเธอเหมือนกับสายลมที่กระซิบบอกรักกับฟากฟ้า แต่สายลมแผ่วเบาได้เพียงแค่พัดไปผ่านมา ไม่อาจยืนจับจองตีตราเป็นเจ้าของเธอเหมือนดวงดาว เพราะเขาไม่ว่ายามหลับหรือตื่น ก็มีเธอยืนเคียงข้าง ในความปวดร้าวของฉัน คือเมื่อได้รักเธอกลับไม่ได้ครอบครอง เมื่อได้เพียงแต่จ้องมอง แต่ไม่มีสิทธิ์ไขว่คว้า  ฉันเฝ้าถามตัวเองที่จมติดอยู่กับน้ำตาว่าเมื่อไหร่เวลาจะทำหน้าที่ของมัน ให้ลืมเธอไปจากใจ ให้เดินจากเธอไกล แล้วคิดเสียว่าฝัน แต่ความรัก มันลืมไม่ได้ง่ายๆ ฉันพยายามแล้วทุกทาง อาจจะสำเร็จก็ต่อเมื่อฉันสิ้นใจ เมื่อเวลานี้ฉันยังคงอยู่ที่นี่ ความรักของฉันยังคงอยู่ที่นี่ด้วย รักของฉันที่สักวันหวังเพียงเธอเข้าใจ รักของฉันที่มันมาช้าไป รักที่เลือกไม่ได้ไม่มีหวังอะไรแม้ปาฏิหารย์