28 กรกฎาคม 2544 07:24 น.
zonkung
คุณคงไม่เคยรู้
ตั้งแต่คุณไม่อยู่ใจมันเหงา
อยากจะร้องทำได้แค่สะอื้นเบาๆ
คิดถึงวันที่มีเรามันปวดใจ
..................
อยากให้คุณกลับมารับรู้
มาเยี่ยมมองดูสักครั้งได้ไหม
ตั้งแต่วันที่คุณจากไป
เจ็บในใจร้าวในใจทรมาน
...................
อยากให้รู้ยังคิดถึงคุณ
คนที่ครั้งหนึ่งคือไออุ่น..ความอ่อนหวาน
คุณทำให้รักของผมเปลี่ยนเป็นความร้าวราน
เจ็บชั่วกัลป์ชั่วการณ์เท่าที่มีลมหายใจ
28 กรกฎาคม 2544 00:25 น.
zonkung
เย็นวันนั้นร้องไห้
มันเหงามันน้อยใจในบางอย่าง
มันเป็นช่วงที่เวลาหัวใจเปราะบาง
มันเป็นช่วงที่วิญญาณอ่อนแอ
นั่งอยู่อีกสักครู่
มีใครบางคนมายืนดูอยู่ข้างหลัง
ใจคิดไม่อายใครแล้วช่างมัน
ฉับพลันมือนั้นโอบกอดมา
ครูครับผมคิดถึง
เย็นวันนั้นครูไม่โอบอุ้ม...ผมคงยังล้า
หากวันนั้นครูไม่ยื่นความอบอุ่นมา
หัวใจคงยังเต็มไปด้วยน้ำตาเช่นเคย
ครูครับวันนี้ผมเติบโต
กล้าแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อนครูรู้ไหม
อย่างน้อยๆผมไม่ร้องไห้แล้วต่อหน้าใคร
เพราะเขาคงไม่ปลอบใจผมเหมือนครูทำ
ผมไม่รู้ตอนนี้ครูอยู่ที่ไหน
แต่รู้ไว้เรื่องราวในวันนั้น
คือความรักที่หล่อหลอมใจเด็กคนนี้อยู่ทุกวัน
คือกำลังใจที่สำคัญ
ที่ทำให้ผมรู้จักใช้ชีวิตและความรักเป็น.....
26 กรกฎาคม 2544 12:57 น.
zonkung
แค่เพียงเสียงของเธอ
ทำให้ใจฉันหวั่นไหวเสมอรู้ไหม
เพียงเธอโทรมาทายทักห่วงใย
อบอุ่นหัวใจทุกที....
คนดีจะรู้บ้างมั๊ย
ว่ารัก-รักมากมายแบบนี้
ว่าการถามไถ่ถึงความเป็นไปของฉัน...ในไม่กี่นาที
ทำให้ฉันรักเธอขึ้นเป็นทบทวีของใจ
และเป็นเพียงเธอเท่านั้น
ที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ได้
ที่ทำให้ฉันหลับฝันสบาย
แม้เธอจะวางสายไปแล้วในค่ำคืน...
26 กรกฎาคม 2544 08:05 น.
zonkung
ก่อนที่ไม่มีก็ไขว่คว้า
พอจะได้มากลับวิ่งหนี
กลัวก็กลัวอยากก็อยาก
สับสนมันทุกที
อยากมีใครมารักมาดี
แต่กลัวอิสระที่มีจะหมดไป
............
19 กรกฎาคม 2544 11:42 น.
zonkung
เศร้าใจเพราะเธอไม่รัก
เศร้าหนักเมื่อเธอทิ้งไป
เศร้าอีกที่เธอไม่เคยยิ้มให้
เศร้าทีไรเพราะเห็นหน้าเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
1551
