8 กรกฎาคม 2545 23:03 น.
zonkung
อยากจะฝืนหัวใจเหลือเกิน
เมื่อความบังเอิญพาให้เรามาพบพาน
พร้อมเขาอีกคนที่รักกับเธอมานาน
ความทรมาณจึงเกิดกับคนมาทีหลัง
หมดกำลังต้านทานความต้องการ
อยากย้อนวันวารคืนกลับมาอีกที
มีสองทางที่ต้องเลือกเดิน
คือคนส่วนเกินควรไปจากตรงนี้
ส่วนอีกทางที่เหลือที่มี ...... ทนทรมาณกันต่อไป
2 กุมภาพันธ์ 2545 01:12 น.
zonkung
หากฉันไม่ลืมตา
ไม่ตื่นมาพบเจอเธออีกในพรุ่งนี้
ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี
จงใช้ชีวิตที่มีอยู่ต่อไป
อย่าร้องไห้กับวันที่ไม่มีฉัน
ต้องเข้มแข็งต้องผ่านมันให้ได้
แม้ไม่มีฉันอีกแล้วที่ข้างกาย
แต่ในใจเราจะมีกันและกัน
ฉันเองคงเจ็บปวดไม่แพ้เธอ
หากต้องเผชิญกับวันนั้น
วันที่สองมือฉันจะไม่ได้ทำหน้าที่ของมัน
จะไม่ได้ปกป้องคนรักของฉันอีกต่อไป
วันที่ตาสองตาจะไม่ได้สะท้อนภาพเธอชิดใกล้
จะไม่ได้ส่งแววตาความห่วงใย
แววความรักในใจที่มันมี
วันที่แขนสองข้างจะไม่ได้โอบปลอบเธอแล้วที่นี่
จะไม่สามารถสัมผัสคนที่รักที่สุดที่ฉันมี
แค่คิดเพียงเสี้ยวนาทีก็ปวดใจ
หากฉันไม่ลืมตา
ไม่ตื่นขึ้นมาในวันใหม่
เธอคงมีคำตอบแล้วนะว่าฉันรักเธอมากเท่าไร
แม้ในวันนั้นไม่มีโอกาสสักครั้งในคำสุดท้าย
แต่ฉันจะรักเธอตลอดไป
ตราบจนเสียงเต้นของหัวใจ....หยุดลง
11 มกราคม 2545 15:07 น.
zonkung
เมื่อวันที่เราสองคน
ต่างสับสนและปวดร้าว
จึงหยุดคำรักไว้ชั่วคราว
แล้วก้าวเดินจากกันไกล
...............
ถึงวันนี้เวลา
พาเรามาพบกันใหม่
และเราสองต่างเรียนรู้ความไกล
ว่ามันไม่มีผลอะไรให้ทรมาน
.................
จึงได้รู้จักความรักในวันนั้น
เป็นเพียงความผูกพันฝันหวาน
แบบเด็กน้อยที่ต่างมาพบพาน
แล้วในเวลาไม่นานก็จางไป.....
8 มกราคม 2545 01:26 น.
zonkung
หากรักฉันหมดความหมาย
จงปล่อยให้ฉันเดียวดายอยู่ตรงนี้
หยุดละครความรักที่แสร้งมี
หยุดเสียทีอย่าได้ทำให้ขาดใจ
..................
กับคำว่ารักที่เคยให้กับฉัน
กับความซึ้งใจในคืนแห่งกัน
ฉันเองจะรีบลบเลือนมัน
ไม่ให้เหลืออะไรที่เธอต้องเป็นห่วง
........................
หากจะไปก็ไปเสียที
อย่าอยู่ตรงนี้ให้ฉันลำบากใจ
ไม่อยากจะรักเธอมากอีกต่อไป
ช่วยเดินจากกันไปเสียที
......................
ไม่เป็นไรขอบคุณที่หวังดี
แต่ถ้ายังอยู่กันแบบนี้มันเกินไป
ไม่อยากมีคนรักที่ไร้ใจ
ใกล้กันแค่เพียงกาย....ไม่ต้องการ
29 ตุลาคม 2544 08:19 น.
zonkung
หลายครั้งที่พยายาม
เขียนหนังสือบนรถที่เคลื่อนไหว
และพบว่ามันโย้เย้จนอ่านแทบไม่ได้
แต่เมื่อกลับมาเปิดอ่านอีกครั้ง
ผมรู้สึกได้ถึงชีวิตของตัวอักษร
ในอีกรูปแบบหนึ่งที่ไม่ต้องมั่นคงงดงาม
แต่มีเรื่องราวไปตามทางของมัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
936
