21 เมษายน 2546 17:42 น.
zonkung
เพียงสบตาเธอฉันเองก็พอรู้
ว่าสิ่งที่เหลืออยู่ในตาเธอคู่นั้น
มันเป็นเขาคนเดียวข้างใน
ส่วนฉันนี้แค่ใครที่เธอไม่ต้องการ
เพียงวันวารของเธอและจากนี้ไปเป็นได้เท่านั้น
คนที่เธอเผลอมาผูกพันและบอกรักกันง่ายไป
รักคำเดียวที่ทำให้ฉันหวั่นไหว เป็นคำเดียวที่ทำให้ฉันสุขใจ
และคำเดียวกันก็ย้อนมาทำร้ายให้เจ็บช้ำจนใกล้ตาย
ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตาอ่อนแอและทรมาน
เมื่อคิดถึงความหวานในวันวาน....... ยิ่งปวดใจ
10 เมษายน 2546 10:13 น.
zonkung
นอนบนเตียงสุขอุรา
กลิ้งไป-กลิ้งมา
ลัน ลัน ลา~~~
ผลั่ก!! ตกเตียง