16 กรกฎาคม 2545 23:02 น.
zonkung
เมื่อคราวฉันเป็นเด็กน้อย
ความคิดเรียงร้อยร่างหลายความฝัน
คิดถึงยามที่เติบใหญ่ในสักวัน
จะเป็นนี่เป็นนั่นตามแต่ใจ
เมื่อฉันได้เติบโต
เริ่มเรียนรู้โลกใบใหญ่
เริ่มก้าวเดินออกทางไกล
เริ่มหายไปแล้วเส้นทาง
เมื่อชีวิตได้เรียนรู้
การต้องอยู่ในโลกกว้าง
พร้อมกับฝันที่สวยงาม
มันกลับยากต่อความตั้งใจ
เมื่อฉันรู้จักตัวเองวันนี้
จากเด็กอมมือที่มีฝันยิ่งใหญ่
กลับมอดไหม้ไปแล้วไฟในใจ
จากหลายสิ่งหลายอย่างที่พบมา
ฉันเองในเวลานี้
สับสนทุกทีเมื่อคิดถึงวันข้างหน้า
เมื่อภาพที่พบเห็นมีแต่เพียงมายา
ที่เกลื่อนกลาดเต็มสังคม
13 กรกฎาคม 2545 23:25 น.
zonkung
ผู้หญิงเข้มแข็ง
ลึก-ลึกแสนอ่อนไหว
แต่ความจริงจากใจ
เธอมีให้ใครอย่างจริงจัง
ฉันแอบศรัทธา
แม้ไม่เคยเห็นหน้ากันเลยสักครั้ง
แต่ทุกครั้งที่ใจเธอพัง
ยังอยากเป็นตัวฉันที่ปลอบโยนเธออยู่ดี
ความจริงที่มีที่เห็น
ฉันเป็นคนไกลเธอแบบนี้
รักเธอเกินจะเอ่ยคำที่มี
อยากให้รับรู้เหลือเกินคนดี
ว่ายังมี คนเข้าใจ
12 กรกฎาคม 2545 23:36 น.
zonkung
ฉันนั่งอยู่ตรงนี้
ดูละครที่มีอยู่ตรงหน้า
บทแสดงทุกอย่างที่เตรียมมา
เต็มไปด้วยทุกลีลาการเสียใจ
...............................
น้ำตาเธอไหลรินมาให้เห็น
แต่ใจเธอที่เลือดเย็นซ่อนไม่ได้
ปิดไม่อยู่รอยยิ้มความดีใจ
เมื่อเธอเห็นใครอีกคนใกล้เข้ามา
................................
เป็นว่าฉันเข้าใจเธอทุกสิ่ง
และคนถูกทิ้งไม่อยากอยู่เสนอหน้า
บทสุดท้ายที่เหลืออยู่คือบอกลา
เอามา บทนี้ ฉันเล่นเอง
8 กรกฎาคม 2545 23:03 น.
zonkung
อยากจะฝืนหัวใจเหลือเกิน
เมื่อความบังเอิญพาให้เรามาพบพาน
พร้อมเขาอีกคนที่รักกับเธอมานาน
ความทรมาณจึงเกิดกับคนมาทีหลัง
หมดกำลังต้านทานความต้องการ
อยากย้อนวันวารคืนกลับมาอีกที
มีสองทางที่ต้องเลือกเดิน
คือคนส่วนเกินควรไปจากตรงนี้
ส่วนอีกทางที่เหลือที่มี ...... ทนทรมาณกันต่อไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
738
