26 เมษายน 2544 15:15 น.
zonkung
ไม่เกี่ยวกับระยะทาง
ไม่เกี่ยวกับฟ้าไม่เป็นใจ
ไม่เกี่ยวกับใคร-ใคร
มันขึ้นอยู่กับใจของเราเอง
เมื่อเธอจะเหินห่าง
ปล่อยฉันให้คว้างเคว้ง
ก็อย่าโทษใครที่ทำเธอไหวเอน
ให้บอกเธอชั่วเองที่นอกใจ
16 เมษายน 2544 13:13 น.
zonkung
เธอคงไม่เข้าใจ
กับความรู้สึกที่ถูกใครบีบคั้น
มันกลั่นเป็นอารมณ์ที่กดดัน
เก็บไว้เงียบงันตลอดมา
จนเกินเวลาความอดทน
กับความสับสนและอ่อนล้า
สุดท้ายก็ต้องเสียน้ำตา
และยอมเอ่ยลาจากไป
14 เมษายน 2544 05:07 น.
zonkung
หากใจเธอต้องการเขา
ขอให้เราจบกันก่อนได้ไหม
หรือว่าอีกหนึ่งใจ
เก็บฉันไว้เพราะเสียดาย
เสียดายคนโง่-โง่
ที่ยอมเชื่อใครง่าย-ง่าย
หลงเธอแทบเป็นแทบตาย
เรามัน"ควาย" ดี-ดีนี่เอง
14 เมษายน 2544 04:36 น.
zonkung
คำถามโง่-โง่ของชายคนหนึ่ง
กับคำตอบซึ้ง-ซึ้งของหญิงไม่จริงใจ
กับคำว่ารักที่ลวงหลอกไว้
กับคำว่าไปทั้งที่บอกรักกัน
บอกฉันให้ลืมฝันครั้งนี้
ส่วนเธอไปมีวันใหม่กับคนนั้น
ทิ้งขออ้างเดิม-เดิมที่เธอเคยใช้มัน
กับคำพูดสั้น-สั้นว่าฉันดีเกินไป
ขอบคุณสำหรับคำชม
แต่ฉันคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่
ฉันเองก็ไม่ได้ดีมากมายอะไร
คงเลวพอใช้ได้กับหญิงมากชายอย่างเธอ
12 เมษายน 2544 15:57 น.
zonkung
ถ้าเปรียบตัวเองในเวลานี้
ฉันก็รับหน้าที่เป็น"มือที่สาม"
ที่มาคอยใกล้เธอกั้นกลาง
ระหว่างความไกลเขาและเธอ
และความรู้สึกฉันในเวลานี้
ก็รู้สึกผิดเต็มที่อยู่เสมอ
ที่ยังคอยมาพบเจอ
และยังรักเธออยู่ร่ำไป
ด้วยรู้ใจตัวเองดีว่า
ให้เดินจากไปคงทำไม่ได้
เพราะว่ารักเธอจนเกินห้ามใจ
ถึงจะถูกประนามสักเพียงไหน
ฉันก็ขอให้ได้อยู่ใกล้และรักเธอ