18 ตุลาคม 2544 11:59 น.
zonkung
เสี้ยววินาทีที่ประมาท
คือการเพิ่มโอกาสให้ความตาย
13 ตุลาคม 2544 13:13 น.
zonkung
งมงายกับความรัก
ยึดติดกับความหลง
ใสซื่อกับความโง่งม
ขื่นขมกับความร้าวราน
เจ็บปวดกับรักเธอ
หลงเพ้อกับคำหวาน
น้ำตากับทรมาณ
อีกไม่นานคงสิ้นใจ
2 ตุลาคม 2544 13:02 น.
zonkung
นิสิตนักศึกษา
ก่อนเจ้าคือความหวัง
ก่อนเจ้าคือพลังสำคัญ
คือแรงสร้างสรรค์สิ่งดีงามทั้งมวล
.........
มาบัดนี้เจ้ากลับปิดตา
ไม่รู้สาคำว่า...ดี...ชั่ว
เจ้าเอาแต่ลุ่มหลงเมามัว
กับแสงไฟสลัวยามราตรี
.........
เจ้าเอาเรือนร่างไปขายตามข้างทาง
เอาของฟุ้งเฟ้อมาประดับเรือนกายนี้
เอาความรักทั้งหมดที่พ่อแม่มี
ไปแลกพลีตกเป็นทาสของเงินตรา
............
นิสิตนักศึกษาเอ๋ย
เจ้าจะเคยคิดไหมว่า
เงินทองที่แลกด้วยกามา
จะกลับเป็นน้ำตาทิ่มแทงใจ
...............
อนาคตของชาติเอ๋ย
เจ้าได้เคยเรียนรู้อะไรไหม
ศีลธรรมจรรยาหรือจัญไร
สิ่งอันใดที่ฝังใจเจ้าให้จดจำ...
30 กันยายน 2544 13:07 น.
zonkung
เธอร้องไห้
ฉันเองไม่แตกต่าง
เธออ้างว้าง
ฉันเองเช่นกัน
จากเธอมา
ใช่ว่าอยากทำแบบนั้น
ใช่ว่าไม่รักกัน
ใช่ว่าฉันไม่เสียใจ
ความจริงที่เห็น
ทำให้รักเราเป็นไปไม่ได้
เหมือนทำร้ายผลักไสเธอไป
แต่สุดท้าย....เธอคงเข้าใจ....สักวัน
31 สิงหาคม 2544 09:23 น.
zonkung
เมื่อข้าเอ่ยว่า
ไม่มีใครเข้าใจข้า
เสียงร่ำร้องในใจจึงเอ่ยว่า
แล้วเจ้าเข้าใจตัวเองไหม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
8511
