28 กันยายน 2545 04:23 น.
zonkung
อย่าถามถึงเหตุผลเลย
ว่าวันนี้ทำไมฉันไม่คุ้นเคยเหมือนเก่า
เมื่อเธอเองเป็นคนทำลายความเป็นเรา
วันนี้จึงไม่เหลือแม้แต่เงาของเยื่อใย...
ถามว่าทำยังไงถึงจะได้กลับคืน
เมื่อเวลานั้นที่ฉันกล้ำกลืนน้ำตาไว้
แต่เธอเองกลับอยู่ในอ้อมกอดใคร
ถามใจตัวเธอเป็นไง...คำตอบที่ได้คงไม่ต่างกัน
เกลียดเธอไม่ลง...แต่รักเธออีกครั้งไม่ได้
เป็นคำตอบสุดท้ายระหว่างเรื่องราวเธอกับฉัน
ขอให้เราเป็นเพียงแค่อดีตของกันและกัน
ส่วนปัจจุบันขอให้เส้นชีวิตเราขนานกันตลอดไป....
23 กันยายน 2545 12:33 น.
zonkung
ฉันเป็นคนธรรมดา
ชอบใช้สายตาแทนวาจาเสมอ
ที่นั่งเงียบนั่งนิ่งไม่คุยกับเธอ
เพราะสิ่งที่ล้นเอ่อในใจเกินพูดจา
ฉันเป็นคนเฉย-เฉย
เลยเหมือนไม่ใส่ใจไม่ห่วงหา
ทำให้บางครั้งบางเวลา
ทำเธอมีน้ำตาไม่รู้ตัว
แต่ไม่ว่าตัวฉันเป็นยังไง
สิ่งที่อยู่ในใจยังคงเดิมเสมอ
ตั้งแต่วันแรกที่เราพบเจอ
ฉันยังยืนยันจะเป็นของเธอคนเดียว
21 กันยายน 2545 02:39 น.
zonkung
ไม่รักกันแล้วใช่มั้ย
วันนี้จึงไร้เยื่อใยห่างเหิน
รักฉันเป็นเหมือนส่วนเกิน
และทางเดินระหว่างเราหายไป
เข้าใจในความจริงที่เห็น
ไม่ยากเย็นเกินทำใจสักเท่าไหร่
เมื่อเธอเลือกแล้วว่าจะรักใคร
ฉันเองเป็นฝ่ายไปไม่มากความ
แต่อยากทิ้งคำถามไว้ให้กับเธอ
เผื่อวันที่เธอพบเจอรักร้าวบ้าง
เธอจะได้มีคำตอบวันที่ทรมาน
เพียง 1 คำถามเธอทำแบบนี้กับฉันได้อย่างไร??
16 กันยายน 2545 21:37 น.
zonkung
คิดถึงคนที่ไม่เคยเห็นหน้า
คิดถึงคนที่รู้จักผ่านตัวอักษร
คิดถึง-คิดถึงมากมายก่ายกอง
คิดถึงจนรุ่มร้อนเกินหลับตา
คิดถึงในวันที่ไม่ได้พบเจอ
คิดถึงเธอมากจนต้องโหยหา
คิดถึงเธอแทบทุกวันเวลา
คิดถึงเธอเกินอัตราจะยั้งใจ
คิดถึงเธอละเมอทุกค่ำคืน
คิดถึงเธอจนเพ้อจนหวั่นไหว
คิดถึงจนไม่รู้จะจบกลอนบทนี้ยังไง
เพราะถึงเขียนจนจบได้
แต่ความคิดถึงมากมายมันจบไม่ลง
16 กันยายน 2545 02:03 น.
zonkung
ว่าจะเขียนอะไรก่อนจะนอน
หากเขียนเป็นคำกลอนคงเข้าท่า
แต่ไม่รู้ทำไมเขียนไปเขียนมา
เหมือนคนบ่นพึมพัมมากกว่า..ไม่เข้าใจ
เป็นค่ำคืนแห่งการนอนไม่หลับ
นอนนับแกะจนหมดฟาร์มตายังใส
หรือเป็นเพราะมีบางอย่างอยู่ข้างในใจ
แต่คิด-คิดดูแล้วหาเท่าไหร่ไม่เห็นมี
คงเป็นเพราะใจมันไม่ยอมนอน
เอ..หรือเพราะมันไหวอ่อนกับเรื่องเมื่อกี้
หมาเริ่มหอนประสานเสียงกันเป็นอย่างดี
โธ่!ไม่น่าเลยหนังผีไงมาฉายตอนกลางคืน..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
2164
