15 ตุลาคม 2545 17:52 น.
zonkung
ในความไกลห่าง
ระยะทางยิ่งเพิ่มความคิดถึง
ในความรักอ่อนหวานลึกซี้ง
ยังคงตราตรึงอยู่ทุกพื้นที่ของหัวใจ
ในยามท้อแท้สับสน...แปรปรวนจนร้องไห้
ยามนั้นเพียงคิดถึงคนที่ห่างไกล
ความหม่นไหม้หายไปพร้อมรอยน้ำตา
ในความจริงที่เห็นทำได้เพียงคิดถึงและห่วงหา
อยากกลับไปอยู่ใกล้-ใกล้คนที่ไกลตา
รออีกนิดนะแม่จ๋า...ความฝันที่มีแม่ส่งใจช่วยตลอดมา
จะนำพากลับไปให้แม่ได้ชื่นใจ......
8 ตุลาคม 2545 20:36 น.
zonkung
ไม่อยากทรมานด้วยความรักทีมันไร้ใจ
ไม่อยากดึงดันเธอไว้เพราะฉันเองก็เสียน้ำตา
เมื่อความรักที่มีถูกทดแทนด้วยการไม่เห็นค่า
ฉันจะให้เวลาเท่าที่เธอต้องการจะใช้มัน
ให้เธอรักเขาซะให้พอคิดถึงเขาซะให้พอ
ฉันเองจะรอจนกว่าวันที่เธอจะหมดใจ
ให้กับคนที่เป็นความหลังให้กับรักที่ผ่านเลยไป
เมื่อเธอไม่เหลือแล้วใครที่ซ่อนในใจ....ค่อยกลับมารักกัน
8 ตุลาคม 2545 04:29 น.
zonkung
เกือบไปแล้วหัวใจเราเกือบวาย
เมื่อทีมรักเกือบสลายกลายเป็นผง
เราก็ลุ้นเราก็เชียร์แทบหมดลม
ผ่านไปแล้ว80นาทีไร้ประตู
นั่งดูไปด้วยใจที่หมดหวัง
แต่ฉับพลันเราก็พังประตูได้
เริ่มมาจากพอล สโคลซัดเข้าไป
มาแล้วไงประตูที่รอคอย
พอเราเริ่มได้ประตูที่1-0
ใจก็ชื้นฟื้นมาเชียร์ให้ลุยต่อ
แล้วก็นั่นโซลชาบุกเข้าไปไม่รีรอ
ถูกดึงล้มผู้ตัดสินชี้จุดโทษไม่ลังเล
ได้เฮอีกประตูที่2-0ท่านพี่รุดยิงแม่นใส่ตาข่าย
จากห่อเหี่ยวกลับกลายเป็นสดใสขึ้นทันใด
นั่งยิ้มได้อยู่คนเดียวที่หน้าจอ
แล้วทอฟฟี่เมนก็พลาดอีก
คราวนี้ปล่อยให้สโคลอยู่ว่าง-ว่าง
พี่สโคลก็แต่งบอลให้เข้าทาง
แล้วตะบันมันส์แข้งเสียบประตู
3-0แล้วครับท่านทั้งหลาย
เป็นชัยชนะที่เกือบหัวใจวายเลยครับผม
ในที่สุดเราก็ได้ทอฟฟี่มาอม
เคี้ยวขนมชนะไปอย่างสบาย(มั๊ง) อิอิ....
**ทอฟฟี่เมน= ฉายาของทีมเอฟเวอร์ตัน
ปีศาจแดง =ฉายาทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด
เชียร์บอลด้วยใจรัก อย่าฝากทรัพย์สินของท่านไว้บนลำแข้งของผู้อื่น ..
ด้วยความปราถนาดีครับ
29 กันยายน 2545 02:36 น.
zonkung
อีกสักครั้งได้มั้ย..ความใกล้ชิดสุดท้ายมอบให้ฉัน
ก่อนที่จะจากไป..และจบคืนวันของความผูกพัน
ก่อนที่จะทิ้งฉัน.....ให้จมอยู่ในวังวงแห่งน้ำตา
อีกไม่นานเธอจะเป็นของเขา
อีกไม่นานรักเราจะหมดค่า
อีกไม่นานที่ฉันใกล้จะหมดเวลา
ที่จะถือสิทธิ์ดูแลรักษาใจของเธอ
ขอเพียงสัมผัสสุดท้าย...ให้หัวใจได้หยุดพร่ำเพ้อ
ขอเพียงจูบลาฉัน....ให้รู้ว่าครั้งหนึ่งเคยได้รักกับเธอ
แม้สิ่งต่อไปที่ฉันต้องพบเจอเป็นภาพของเธอที่โอบกอดกับใคร.....
28 กันยายน 2545 04:51 น.
zonkung
ฉันเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า
ถ้าอยากขอให้รักเราปล่อยวางบ้าง
เธอบีบรัดจนไม่เหลือที่ตรงกลาง
สำหรับที่ว่างระหว่างความเข้าใจ
ฉันเองต้องการบางมุมอารมณ์
ที่ไม่มีใครมาปะปนในวันอ่อนไหว
เหมือนบางครั้งที่เธอไม่ต้องการใคร
ในตอนที่เธอควบคุมความสับสนไม่ได้เช่นกัน
แค่ที่ว่างเล็ก-เล็กจะได้ไหม
เท่านี้...คงไม่ทำให้รักเราขาดสีสัน
ให้ความรักได้หายใจ...ให้ความคิดถึงได้ทำหน้าที่ของมัน
แค่...ไม่อยากให้รักกลายเป็นเรื่องบีบคั้น เพราะว่าฉัน
.......ยังอยากจะรักเธอ........
หน้าส่วนตัว
728
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
