5 กุมภาพันธ์ 2551 11:28 น.
zilver
เว้นที่ว่างไว้เพื่อรอวันรัก
เว้นที่ว่างไว้เพื่อรอวันหวาน
เว้นที่ว่างไว้เพื่อรักยืนนาน
เว้นที่ว้างไว้เพื่อการ..บอกรักใครสักคน
รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต้รอยคอย
รอแล้วใจเลื่อนลอยละเมอฝัน
รอแล้วรอคนที่คิดจริงจัง
รอแล้วรอคนที่ยัง..ไม่มีใคร
เว้นที่ว่างบนรถประจำทาง
แล้วนั้งรออยู่อย่าง..มีจุดหมาย
หวังว่าจะมีคนน่ารัก..มาข้างกาย
ท่ามกลางความวุ่นวาย..และชุลมุน
และแล้วการรอคอยก็มาถึง
เมื่อมีใครคนหนึ่ง..ที่เรารอลุ้น
เดินมานั้งข้างข้าง..เป็นที่ว่างสำหรับคุณ
อาศัยช่วงชุลมุน..ถามคุณว่าชื่ออะไร
พอได้ฟังน้ำเสียง
ได้ฟังสำเนียง...แล้วใจหวั่นไหว
สั่นไปทั้งตัวเต้นระรัวไปทั่วทั้งใจ
ต้องรีบลงจากรถไป..เพราะน้ำเสียงเธอใหญ่
... เหลือเกิน..
5 กุมภาพันธ์ 2551 10:47 น.
zilver
ขับขี่รถตามกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้
ผิดอะไรไม่เคยบอกหลอกให้หลง
ไม่ทันได้เตรียมตัวเล่นเอางง
ก็เลยปลงจำต้องควักจักจ่ายเงิน
เสียงนกหวีดมาแต่ไกลทำใจแป้ว
โดนอีกแล้วเห็นแววเงินต้องห่างเหิน
ขับไปชิดสองข้างตามทางเดิน
ทำหมางเมินไม่ได้ต้องจ่ายตังค์
ใบขับขี่หมวกมีพร้อมยังโดนจับ
ก็เขานับคู่มือรถต้องหมดหวัง
มีหรือไม่แต่ถึงมีก็หมดตังค์
เจอใบสั่งจำต้องจ่ายแสนหน่ายใจ
เป็นตำรวจตรวจตราความเรียบร้อย
ท่านต้องคอยตรวจตราว่าคันไหน
มีเงินน้อยหรือมีมากจากจุดไกล
พร้อมเมื่อไรเฝ้าเป่าปิ๊ดนกหวีดดัง
4 กุมภาพันธ์ 2551 11:55 น.
zilver
หยาดน้ำฟ้าลาร่วงไม่ห่วงเมฆ
ช่าวยปลุกเสกผืนดินถิ่นอาหาร
หล่อเลี้ยงหลากชีวิตมายาวนาน
คอนให้ทานเหล่าชีวิตให้อยู่ยง
หยาดน้ำฟ้าหลั่งลงมาอยู่เรื่อยเรื่อย
หลากไหลเอื่อยเป็นนทีที่ไหลหลง
ให้หมู่ปลาระเริงเล่นเลาะเลี้ยวลง
ตามแรงส่งแรงไหลเชี่ยวเลี้ยวเลาะไป
หยาดน้ำฟ้าตกลงมามิมีหยุด
มวลมนุษย์น้อมนำน้ำไปใช้
หล่อเลี้ยงเสียงชีวินให้เป็นไป
หล่อเลี้ยงให้ไม่รันทดไม่อดตาย
หยาดน้ำฟ้าลาหล่นร่วงลงอีก
ต้องคอยหลีกเลี่ยงหลบก่อนจะสาย
หลบลี้หนีให้พ้นก่อนจะตาย
เพราะหลายรายโดนแล้วเจ็บเก็บไปกิน
หยาดน้ำฟ้าปนน้ำตาเพราะสสาร
จากโรงงานบ้านเรื่อนเดือนแดนถิ่น
คาร์บอนมอนอกไซด์แทบอาจิณ
คอยกัดกินหลากชีวินให้สิ้นใจ
หยุดเสียเถิดมวลมนุษย์หยุดทำร้าย
ก่อนจะตายเพราะตัวเราเข้าใจใหม
ช่วยพลิกฟื้นผืนป่าช่วยฟ้าไทย
มาช่วยให้หยาดน้ำฟ้า ดูน่ากิน
1 กุมภาพันธ์ 2551 16:06 น.
zilver
อยากวัดคลื่นความเหงาในใจเธอ
ด้วยเครื่องมือAm มิเตอร์วัดความสั่น
การเต้นของหัวใจ..เป็นตัววัดแล้วกัน
วัดความเหงาดูว่าเธอนั้น..เหงาเพียงใด
มีวงจรสั่นแบบซิมเปิลฮาร์โมนิก
ฉันก็จะได้คลิกsave as ความถี่ไว้
จากนั้นจะจูนคลื่นความถี่จากห้องใจ
delete เขาคนนั้นออกไป..แล้วทำให้
..........เรามารักกัน...................
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:51 น.
zilver
เหม่อมองดาราบนฟ้ากว้าง
สุดเคว้งคว้างอ้างว้างอย่างหงอยเหงา
ถอนหายใจซ้ำซ้ำอย่างแผ่วเบา
ลมเอยช่วยพัดเป่าเหงาให้ผ่านไป
ระยิบระยับดาราบนฟากฟ้า
สะท้อนมาพาน้ำตาให้ร่วงไหล
โอ้เย็นย่ำค่ำคืนนี้ช่างปวดใจ
เพราะความไกลห่างบ้านถิ่นฐานเดิม
แหงานมองท้องฟ้าอิกหนึ่งครั้ง
น้ำตายังร่วงไหลมากมายเพิ่ม
มีความเหงาความห่างเป็นทุนเดิม
ยิ่งซ้ำเติมให้ตัวฉันนั้นเหงาใจ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
1230
