17 พฤษภาคม 2548 16:13 น.
zilver
หนึ่งใจ...หนึ่งคน...หนึ่ง..ความรู้สึก
หนึ่งคำพูด..หนึ่งการกระทำ..หนึ่งใจอ่อนไหว
หนึ่งนาที....หนึ่งเวลา....หนึ่ง...ใจ
หนึ่งความรู้สึกที่เก็บไว้..หนึ่งใจที่รักเธอ
สองคน..สองคำ..สองความรู้สึก
กับอาการที่ในส่วนลึก.....มันรักเธอเสมอ
สองคำที่วันนี้ใจ....ไม่อยากเจอ
นั่นคือความจริงที่เธอ...สองใจ
สามคนสามอารมณ์ความรู้สึก
สามอารมณ์สามถ้อยวจีที่มีให้
สามคำฉันรักเธอที่บอกไป
สามคำที่เธอเก็บไว้คือ....."เราเลิกกัน"
17 พฤษภาคม 2548 15:42 น.
zilver
หมอกหนาปกคลุมฟ้ากว้าง
ยามเช้าบนป่าซางกลางทิวเขา
โผล่พ้นขอบฟ้าเห็นเป็นเงา
ก็คือเจ้าตะวันโผล่พ้นฟ้าไกล
สกุณาบินผ่านมวลม่านหมอก
พากันออกรับเวลาวันฟ้าใหม่
ลมผันผ่านเนิ่นน่านบ้านฟ้าไกล
หมอกจางไปเปิดฟ้าช่างน่ายล
พริ้วลมหวนพัดผ่านมาทางนี้
หนางฤดีวันอ้างว้างช่างหมองหม่น
มวลเมฆหมอกพัดมายังสู้ทน
หนาวใจคนทนไม่ไหว..ใจทรมาน
17 พฤษภาคม 2548 15:14 น.
zilver
เวลาที่เธอไม่อยู่...
เวลาที่เธอไม่มาให้เจอหน้า
เศร้าซึม.....ในทุกครา
เมื่อมองฟ้า...แล้วไม่มีเธอ
เวลาที่เธอ..แพ้
เวลาที่เธอ.....อ่อนแอร้องให้เสมอ
อยากอยู่ใกล้...อยากเจอ
มองฟ้าแล้วเฝ้าเพ้อ...ป่านนี้เธอจะเป็นเช่นไร
ห่วงคนไกลตา...
ทุกคราเวลาที่เธออ่อนแอ..ร้องให้
ไม่มีฉันวันนี้.......เราห่างไกล
อยาหให้รู้ไว้..ใจยังอยู่ใกล้เธอ
แค่กลอนจากความรู้สึก
จากส่;นของจิตใต้สำนึก..มันเพ้อ
แค่อาการเหงาใจเวลาที่ห่างไกลจากเธอ
แค่คนที่อยากเจอ....คนที่แอบเผลอ "ให้หมดใจ"
10 พฤษภาคม 2548 11:42 น.
zilver
มารับแสงเจิดจ้าอันอบอุ่น
ซึมซับหอมะมุนด้วย....ความคิดถึงห่วงหา
จากขอบฟ้าไกล...ที่ยังห่วงใยทุกเวลา
จากหนึ่งต้นหญ้า..ที่เป็นห่วงท้องนภาเช่นเธอ
ไม่ว่างไม่เคยเจอหน้า
อยากรู้จักพูดจา..ทุกครายังคิดเสมอ
กลัวคนอีกฝั่งของฟากฟ้า..คนไกลตาไม่อาจเจอ
กลัวความรู้สึกที่มีให้เธอ..จะเป็นแค่ละเมอเพ้อร่ำไป
อยากคุ้นเคย..อิ่มในรัก
อยากรู้จักเจอ...........ชิดใกล้
ไม่ต้องถามว่าใจรู้สึกอย่างไร
แค่รู้ว่าในใจ....บางสิ่งที่อยู่ข้างในมันเรียกหาเธอ
10 พฤษภาคม 2548 11:35 น.
zilver
จำได้ใหมคำที่เคยกล่าว...
จำได้ใหมกับเรื่องราวที่เราได้พบหน้า
รู้สึกเช่นไรกับสิ่งที่แสดงออกทางสายตา
สื่อให้รู้ทุกครา...ว่าทุกเวลาเธอสันสนในใจ
คำที่เคยบอกว่ารัก....
คำที่บอกว่า........จะคอยเอาใจไส่
ท่าทางที่แสดงออก..บอกให้รู้ว่าเธอหมดใจ
ทั้งทั้งที่สิ่งที่อยู่ข้างใน..ทีฉันเก็บไว้ในใจ
.................มีเธอผู้เดียว.......................
บอกมาเลยว่าไม่ชอบ...
ไม่เคยกลัวคำตอบ.....ที่จะทำให้ใจเปลี่ยว
ไม่เคยกลัวอ้างว้าง...กับระยะทางที่ต้องอยู่คนเดียว
หนทางทีเปล่าเปลียว...อยู่คนเดียวก็คงไม่ตาย