30 สิงหาคม 2547 11:45 น.
zilver
บอกกับตัวเองในวันเหงา
มองดูตัวเรา......ในวันแพ้
มองดูคนที่ไม่เข้งแข็ง..คนอ่อนแอ
คนที่เป็นได้เพียงแค่....คนไม่สำคัญ
บอกกับตัวเองทุกย่างก้าว
ก่อนที่จะก้าวเท้า.....เดินบนทางฝัน
ไม่กลัวที่จะแพ้.....ล้มต้องลุกต้องฝ่าฟัน
บอกกับตัวเองทุกวัน.....คนอย่างฉันต้องได้ดี
29 สิงหาคม 2547 13:37 น.
zilver
แสงจันทร์กระจ่าง
กับค่ำคืนที่อ้างว้าง......และคืนแห่งความฝัน
ดาวเต็มฟ้า.............คิดถึงหน้าคนสำคัญ
เจอหน้าตอนกลางวัน..เธอคนนั้นชื่ออะไร
สุขใจที่ได้แอบชอบ
สุขใจที่จะได้มอบ..............ความห่วงหา
แอบรักเธออยู่...อยากอยู่ใกล้.... คอยพูดจา
ไม่เคยรู้เลยว่า...เธอนั้นจะคิดอย่างไร
อ้อนวอนแสงจันทร์เป็นสื่อ
กลุ่มดาวคนซื่อๆ...เพื่อนของดาวไถ
ดาวเล็กๆดวงนี้.....ที่ดูไม่เด่นแต่จริงใจ
ภาวนาช่วยดลใจ...ดลความรักให้
............สมปอง.......................
29 สิงหาคม 2547 13:02 น.
zilver
ไร้ปีก...จึงบินไม่ได้เหมือนนก
น้ำตาตก..เลยไม่ได้ดั่งใจฝัน
ไร้ปัญญา...ปัญหาเลยเพิ่มขึ้นทุกวัน
ไร้ความผูกพัน....เพราะฉันนั้นไร้คนคู่ใจ
ไม่มีคนรัก....เพราะอกหักเป็นนิจ
เป็นคนไม่มีสิทธ์..ที่ฟ้าลิขิตให้หวั่นไหว
เป็นคนไม่สำคัญ..คนที่ไม่มีใครนั้นสนใจ
เป็นคนไม่เอาไหนเป็นคนไม่มีอะไรที่แน่นอน
แต่เพราะความเชื่อมั่น...จึงยืนหยัด
เพราะความซื่อสัตย์.....วันนี้จึงไม่เหมือนก่อน
เพราะความจริงใจ.....บวกกันความอาทร
เพราะบทกลอน.....ที่อยู่ป็นเพื่อนตอนไม่มีใคร
.............ที่ทำให้ฉันคนนี้ได้มีเธอ..................
29 สิงหาคม 2547 12:27 น.
zilver
เดียวดายอ้างว้าง....
เดินอยู่บนทาง........ที่ดูไม่สดใส
ยังคงเหงาเปล่าเปลี่ยว......ไร้คนคู่ใจ
ไร้ซึ่งคนห่วงใย.........ไม่มีใครคอยดูแล
ทุกครั้งที่ใจเศร้า
ทุกครั้งที่เหงา.........ทุกคราที่ใจแพ้
ปัญหาที่พานพบ....ถูกใครคนอื่นเค้ารังแก
ทำได้อย่างดีก็เพียงแค่....อ่อนแอ..และเจ็บใจ
ขอแค่มีใครบ้าง
ขอคนร่วมทาง...ในวันที่ฟ้าไส
คอยชิดใกล้ดูแล.ขอแค่คนที่ห่วงใย
ขอได้ใหมกำลังใจ.....จากใครก็ได้
.........ที่รักเดียว...................
พเนจรบนทางสายหลัก
ทางแห่งความรัก.......ที่มากด้วยปัญหา
พายุความผิดหวัง....ยังคงพัดไม่สร่างซา
รอคอยแสงเจิดจ้าแสงแห่งวันเวลา
............ที่สุขใจ.....................
29 สิงหาคม 2547 12:04 น.
zilver
ภาพถ่ายเก่าๆที่ค้นเจอวันนี้
กับเรื่องราวดีๆที่ยังคงไม่เลือนหาย
ทุกอริยาบทที่ใจจดบันทึกไว้มากมาย
เรื่องราวหลากหลายที่ไม่อาจลืมได้
.............ลบจากใจ.................
ทำให้ย้อนคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ
ในวันที่ดูเหงาๆ...........กว่าวันไหนๆ
เรื่องของเธอกับฉันที่วันนี้ต้องห่างไกล
เลิกรากันไปไม่อาจคบกันได้
.......ไม่อาจรักกัน..............
ยังจำครั้งแรกที่เราพบ
ครั้งแรกที่เราคบ...ครั้งแรกที่เราร่วมทางฝัน
ครั้งแรกที่สบตาแล้วต่างบอกว่ามีกันและกัน
เรื่องราวต่างเหล่านั้น..ยังคงจำได้ดี
เก็บภาพแห่งความทรงจำ
แม้ว่าวันวั้นจะไม่มีเธอแล้วในวันนี้
จะเก็บภาพเดิมเพื่อเพิ่มแรงใจที่ยังมี
เก็บภาพเก่าๆที่เคยมี..แล้วบอกตัวเองทุกที
...........ว่ายังรักเธอ.......................