21 ธันวาคม 2547 18:22 น.
zilver
ไกลห่างว่างเปล่าราวใจแตก
ใจต้องแบกความร้าวรานสะท้านไหว
รับความช้ำมามากจากคนไกล
แค่เพียงไร้ซึ่งสินทรัพย์เพราะอับจน
เคว้งคว้างบนทางที่หนาวเหน็บ
หอบใจเจ็บเก็บใจร้าวคราวสับสน
หลบไปหาเวลาเก่าเร่าร้อนรน
ทางวกวนอยากได้คนที่รักกัน
แค่เพียงอักษรแค่กลอนรัก
อยากรู้จักมากกว่าใครที่ใจฝัน
เป็นคนหนึ่งที่แอบเพ้อพึงรำพัน
ใต้แสงจันทร์วันนี้ว้างช่างเหงาใจ
อยากสนิทชิดใกล้ด้วยใจหม่น
อยากมีคนสมานแผลแก้ใจไหว
ถึงคนห่างต่างที่พักรักสุดใจ
ขอเป็นใครที่เธอรักเพียงสักครา
18 ธันวาคม 2547 18:32 น.
zilver
จากคนคนนี้....
จากใจที่รู้ตัวดีว่าทำไม่ดีกับเธอแค่ไหน
ไม่ติดต่อร้างลาเพราะงานและเวลาให้ห่างใจ
ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแต่รู้ว่าใจยังห่วงเธอ
หวังแค่เพียงครั้งหนึ่ง...
แค่เธอยังคิดถึง..และมีกันเสมอ
ให้อภํยกันได้ใหมโทษฐานที่ทำให้ใจเธอ
ต้องเหงาและเพ้อ..ไม่ได้เจอกันเรื่อยไป
แค่เพียงเท่านี้....
ขอแค่เธอคนดี.....มีกันได้ใหม
อยากบอกให้รู้ตอกย้ำให้ดูว่าคนห่างไกล
ห่างเพียงแค่ใจ..แต่คนนี้งัยที่ใจยังห่วงเธอ
18 ธันวาคม 2547 18:21 น.
zilver
เหมือนวิหคนกน้อยที่คอยคู่
คอยมวลหมู่พวกพ้องร้องเรียกหา
ร้างคู่เคียงเสี่ยงเสาะเลาะหมู่กา
เป็นปักษาไร้รังอยู่ขาดคู่ใจ
เดียวดายเหมือนฉันที่วันห่าง
จำใจร้างลาถิ่นบ้านนานแค่ไหน
มาพิงพักสักคราวคลายหนาวใจ
มาหาใครคนหนึ่งซึ่งผูกพัน
จำกันได้รึเปล่าดาวดวงน้อย
เมฆที่คอยเคียงคู่ผู้ร่วมฝัน
กลับมาพักตรงนี้ที่เรามีกัน
กลับมาหาคนร่วมฝันวันแห่งใจ