4 สิงหาคม 2551 16:03 น.
zilver
เปลี่ยนไปแล้วหรือไรนะใจเจ้า
ใจเคยเศร้ายิ่งเศร้านักรักหน่ายหนี
คนเคยช้ำยิ่งช้ำตรมระทมชีวี
ใจภักดีต้องลาร้างช่างอาจิณ
ห่างกายกันวันนี้เขามาแทนฉัน
ความผูกพันระหว่างเราเริมโผผิน
ใจคนดีมาวันนี้เริมโบยบิน
น้ำตารินกินความช้ำทำใจระบม
ข่มตานอนข่มใจฝืนให้ลืมรัก
หลบไปพักหวังเวลาพาใจสม
ให้ลืมหน้าคนใจดำทำใจระทม
ให้รักลอยลมไปกับฟ้าระอาใจ
พักกายพักใจเจ็บแล้วเก็บรัก
ให้รู้จักคำว่า เศร้า คำว่า หวั่นไหว
ความรู้สึกเหล่านี้ ช่างแสนปวดใจ
ทำอย่างไร ถ้าหัวใจ ไม่มีเธอ
31 กรกฎาคม 2551 14:25 น.
zilver
สานต่อโมเมกุลแห่งใจ
เป็นสารเชิงซ้อนเกิดใหม่ต่อเติมฝัน
ด้วยพันธะหัวใจเชื่อมความผูกพัน
เชื่อมไว้ทุกวันยามเมื่อห่างกาย
สานเชื่อมโมเลกุลแห่งรัก
ให้พันธะใจเป็นแกนหลักยามห่างหาย
โครงสร้างแห่งหัวใจเกิดมากมาย
เป็นความหมายรักเรานั้นมิผันแปร
วัดอัตราการเกิดปฏิกิริยารัก
รักษาสมดุลหลักเชื่อมรอยแผล
รักษายามรักเรางามยามอ่อนแอ
มิผันแปรมิแปรผันมั่นคง ตลอดไป
เก็บโมเลกุลแห่งความคิดถึง
ร้อยเป็นโครงสร้างหวานซึ้งเกินสิ่งไหน
ด้วยโครงสร้างรักโซ่ตรงรูปหัวใจ
เก็นรักเก็บความห่วงใย..เพื่อรักเรา
31 กรกฎาคม 2551 12:21 น.
zilver
วาดฝันวันแห่งรัก..ที่ล้ำค่า
ขีดชะตาให้เป็นไปตามใจหวัง
สองเราต่างรักมั่นและจริงจัง
แรงใจสั่งให้เราสองร่วมหยัดยืน
ชะตาเหมือนฟ้าแกล้งให้ใกลห่าง
มิปล่อยวางจากสัมพันธ์ยังทนฝืน
ขอใจเราจงร่วมฝันร่วมหยัดยืน
มิแปรอื่นยืนข้างกันในวันไกล
ฝากดาวฟ้ากว้างเป็นสายลับ
คอยตามจับทุกนาทีที่หวั่นไหว
ฝากพระจันทร์ช่วยเก็บภาพผู้ห่างไกล
มองขึ้นไปจะได้เห็นเป็นหน้าเธอ
ฉันมีสายลมเป็นเพื่อนสนิท
จะตามติดดูเธอไปไม่ให้เผลอ
ยามห่างไกลมีสายลับคอยจับเธอ
แม้ไม่เจอเธออย่าคิดจะเปลียนใจ
24 กรกฎาคม 2551 15:40 น.
zilver
แว่ววจีหวานสานสำพันธ์กันครั้งแรก
คงมิแปลกที่ห้องรักจักฉ่ำหวาน
ฉันรักรักเธอเธอรักฉันนิรันดร์กาล
ฟ้าเป็นพยานสัญญาหวานชื่นบานใจ
ตั้งค่าเสียงโทรศัพท์เป็นเพลงรัก
แทบกระอักกับคารมสะสมไว้
รักอย่างนั้นชอบอย่างนี้พลีหมดใจ
บอกกับใครว่าใจรักและภักดี
เวลาผ่านเริ่มนานวันเริ่มโกหก
ดังชูชกไม่รู้พอไม้รู้หนี
มีหนึ่งต้องมีสองมากทุกที
มิเคยมีความรักแท้และแน่นอน
เปลี่ยนได้ใหมเปลี่ยนใจที่ไม่ซื่อ
เปลี่ยนล้างมือล้างหลายใจให้ถอดถอน
เปลียนความคิดเปลี่ยนความรักที่ขาดตอน
เปลี่ยนเป็นกลอนให้ใจภักดิ์และรักเดียว
23 กรกฎาคม 2551 13:55 น.
zilver
ชีวิตดังสายน้ำที่เชี่ยวไหล
ดำเนินไปตามทางชีวิตลิขิตไว้
จะจนหรือรวยก็ไม่ต่างกันไป
จะอยู่ใกล้หรือไกล ชีวิตก็เป็นไป.. ตามรอยทาง
เช้าตื่นนอนกลางวันก็ทำงาน
เย็นกลับบ้านซึ่งเป็นสิ่งที่ปลูกสร้าง
วนเวียนอยู่อย่างนี้ตราเส้นทาง
ทุกก่าวย่างต้องเดินทางแตกต่างกัน
มีเพียงความดีที่ปรากฏ
เป็นสิ่งที่กำหนดค่าของคนบนทางฝัน
จะวันนี้พรุ่งนี้หรือกี่วัน
เพี่ยงความดีเท่านั้น...ที่หยัดยืน
สร้างคุณค่าให้กับชีวิต
ทางที่ลิขิตเราเลือกได้ไม่ทนฝืน
ไม่ตค้องลำบากจากจุดที่ยืน
ทำดีเพื่อคนอืนใช่เพื่อตัวเอง
ความดีแสดงค่าคนให้ปรากฏ
ความดีช่วยเพิ่มหรือลดการข่มเหง
ความดีสร้างสิ่งที่งดงามให้ตนเอง
มิต้องเกรงกลัวลำบากหากอยากทำ "ดี"