25 พฤศจิกายน 2552 14:50 น.
zilver
จะทำมันให้ดีที่สุด
เพราะว่าใจฉันมันหยุด แล้วตอนนี้
สิ่งต่างที่ผ่านอาจมีเข้าที
แต่สิ่งที่ใจรู้ดี คือทุกที่ฉันมีเธอ
ไม่ว่าจะห่างเพราะเส้นขอบฟ้า
หรือเพราะกาลเวลาที่ใครพร่ำเพ้อ
ที่ใครชอบใช้อ้างเพื่อบอกรักเธอ
แต่ไม่ใช่ฉันคนที่เธอ จะร่วมฝากใจ
ทุกคำพูดล้านความรู้สึก
ยังก้องอยู่ในส่วนลึกไม่ว่าวันไหน
จนวันนี้ที่ใจพร้อมก้าวต่อไป
รู้อยู่แก่ใจ คงไม่อาจเดินต่อไปถ้าไม่มีกัน
แม่วันนี้ชีวิตแสนหน่อยอ่อน
ลุ่มลุ่มดอนดอน แต่ก็มีความฝัน
ชีวิตไม่พร้อม แต่หัวใจพร้อมฝ่าฟัน
เริ่มก้าวไปพร้อมกัน ขอเพียงเธอนั่น ไม่หวั่นเกรง
9 กรกฎาคม 2552 16:20 น.
zilver
เพราะความคิดถึงมิอาจห้าม
เพราะทุกโมงยามยังห่วงหา
เพราะบางครั้งในสายตา
ของฉันมักแสดงออกว่าคิดถึงเธอ
กับในบางความรู้สึก
ใจมันยังเอาแต่นึก เอาแต่เพ้อ
ใจไม่อาจห้าม ยามไม่เจอ
เอาแต่คิดถึงเสมอ คนของใจ
เคยเหว่ว้าก็มีบ้าง
แต่ก็ไม่อ้างว้าง อย่างเวลานี้
เคย เหงา บ่อยบ่อย ทุกที
แต่ไม่เคยรู้สึกไม่ดี แบบนี้เลย
27 มีนาคม 2552 08:04 น.
zilver
ผงเถ้าธุลีดินมิหมดสิ้น
ยังโบยบินยังคละคลุ้งทุกถิ่นฐาน
ภาพเลือนในหมอกควันจากวันวาน
ยังร้าวรานร้าวลึกถึงทรวงใน
ยังตราตรึงฝังแน่นใจในดวงจิต
ภาพนิมิตเธอยังอยู่ไม่ไปไหน
เหมือนมีเธอเคียงข้างกันทุกวันไป
ยังหลอกใจให้เฝ้าฝันถึงวันวาน
ห้องน้อยที่มีเธอที่เคยคุ้น
หอมละมุนด้วยไอรักที่เคยหวาน
ห้องน้อยที่ดูแคบในวันวาน
ผ่านมานานวันนี้ดูเปลี่ยนไป
ในห้องนอนและห้องใจยังดูกว้าง
เป็นห้องว่างร้างคนเคียงร่วมฝันใฝ่
เต็มไปด้วยฝุ่นควันกระจายไป
ยังรอใครคนเคยคุ้นกลับมาเจอ
เขียนถึงคนคนหนึ่งบนฟากฟ้า
ยังรอการกลับมาอยู่เสมอ
อยู่ตรงนี้ที่เดิมเพื่อรอเธอ
กลับมาเจอมาเคียงคู่อยู่ร่วมกัน
ไม่ว่าเธออยู่แห่งหนตำบลไหน
ห้องหัวใจห้องนี้ไม่แปรผัน
จะวันนี้จะวันไหนหรือทุกวัน
ยังยึดมั่นยังคงรัก และเฝ้ารอ
16 กุมภาพันธ์ 2552 16:26 น.
zilver
ร่ำเรียนมาก็หลายปีวันนี้เศร้า
บ้านเมืองเรางานหายากไม่มีหวัง
เศรษฐกิจบ้านเมืองไทยก็จะพัง
เกินฉุดรั้งยื้อไว้ให้กลับคืน
เห็นภาพรับปริญญาช่างน่าเศร้า
เห็นพวกเราบางคนต้องทนฝืน
อะไรก็ได้ทำไปก่อนเพื่อหยัดยืน
ทนกล้ำกลืนฝืนเดินย่ำเพื่อหางาน
หลายร้อยหลายพันและหลายหมื่น
หลายคนยืนกอดปริญญาอยู่ตามบ้าน
บ้านเมืองแย่เขาปลดคนต้องตกงาน
น่าร้าวรานช่างแสนเศร้าช่างเหนื่อยใจ
เพื่อให้ความหวังแก่เด็กน้อย
ผู้รอคอยเป็นบัญทิตเมื่อเติบใหญ่
เมื่อโตขึ้นแล้วหนูจะเป็นอะไร?
เมื่อตำแหน่งที่ฝันไว้ กลับไม่มี
13 กุมภาพันธ์ 2552 14:03 น.
zilver
วันไหนไหนก็เป็นวันแห่งความรัก
ควรห้ามหักอย่าให้สมอารมณ์หมาย
ต้องหักห้ามห้ามกายให้ใจเป็นนาย
ไม่ว่าชายหรือหญิงนั้นควรหมั่นตรอง
วาเลนไทน์วันหวานวันเคียงคู่
ต่างได้อยู่สุขร่วมกันแค่เราสอง
มีความสุขสมดังใฝ่ดังใจปอง
นาทีทองนาทีหวานชื่นบานทรวง
คุณค่าแห่งหัวใจใช่วันนี้
แต่อยู่ที่ความใส่ใจที่ใหญ่หลวง
ให้ทุกวันเป็นรักแท้ใช่รักลวง
อย่าให้บ่วงห้วงตัณหามาครอบงำ
วาเลนไทน์ตามความหมายของชายหญิง
คือรักจริงที่คงมั่นแสนเลิศล้ำ
กระซิบรักในส่วนลึกความทรงจำ
รักคือคำที่ควรย้ำพร่ำทุกครา