29 พฤษภาคม 2553 21:17 น.
zilver
สายฝนหล่นร่วงราวฟ้าแกล้ง
แสร้งแสดงแฝงความในให้ครวญหา
คิดถึงซึ่งคนควรคู่อยู่ไกลตา
น้ำตาฟ้าพาใจให้ระทม
ดังเปาะแปะลมพัดอยู่ดังซู่ซู่
ฟ้าเหมือนรู้ร้องระบายมิให้สม
แสงส่องฟ้า แปลบ แปลบ แลบระงม
ให้โลกจม ระทมอยู่ มิรู้คลาย
มิได้หมายให้ฟ้าอย่าพิโรธ
อย่าได้โกรธเกรี้ยวกราดอาฆาตหมาย
แต่อยากให้ฟ้าหมองเศร้าเจ้ามลาย
อยากให้คลายความเศร้าให้เหงาจาง
หากว่าฟ้าเห็นใจคนที่ทนเศร้า
คนเหงา เหงา ที่เขาขาดคนเคียงข้าง
โปรดเห็นใจคนคิดถึงมิรู้จาง
ให้ฟ้ากว้างช่วยเช็ดเกร็ดน้ำตา
29 พฤษภาคม 2553 15:51 น.
zilver
ตะวัน มิเคยหยุดทอแสง
ตะวัน ยังร้อนแรงสู่วันใหม่
ตะวัน แม้ยามเศร้าหรือเสียใจ
ตะวัน ก็จะไม่..เคยเปลี่ยนแปร
ตะวัน ดวงเก่าในวันนั้น
ตะวัน ยังคงเป็นตะวันที่เที่ยงแท้
ตะวัน ให้ความอบอุ่นคอยดูแล
ตะวัน มิเคยอ่อนแอยังสู้ทน
ฉัน นั่งมองตะวันลาลับฟ้า
ฉัน รู้ดีว่าต้องสว่างอีกหน
ฉัน ไม่เคยท้อแท้หรืออับจน
ฉัน แม้ทุกข์ทน ก็ยังมี "ตะวัน
แม้ ยามที่ ใจซีมเศร้า
ตะวัน ก็ยังคงเป็นเหมือนเก่าเข้าใจฉัน
ฉันจึง..ไม่เคยลืมเธอ เจ้าตะวัน
แม้แสงที่เจ้าสองมาทางฉัน...นั้นแทบเลือนลาง
29 พฤษภาคม 2553 15:41 น.
zilver
ยามใดที่ใจเธอเศร้า
อยากให้รู้ว่ายังมีเราอยู่เคียงข้าง
ยามใดที่รักเราเริ่มจืดจาง
ยามที่อ้างว้าง ยังมีฉันอีกคน
ห่างกาย ใช่ว่าเราห่างใจ
เก็บรักไว้ในใจ ... ให้เอ่อล้น
เต็มเปี่ยมด้วยรัก..จักสู้ทน
ขอเพียงอย่าร้อนรน..หากมีคนก้าวเข้ามา
อย่าห่วงฉันว่าในยามห่าง
พื้นที่ใจที่เว้นว่าง..ยังคอยหา
ยังอยากอยู่เคียงใกล้..คนไกลตา
เพราะใจยังไม่ชินชา..กับความห่างไกล
ยังคงเก็บรักไว้ให้เอ่อล้น
ยังคงสู้ทนกับใจที่หวั่นไหว
แม้โชคชะตาทำให้เราห่างไกล
แต่รักเราล้นใจ..ห่างแค่ไหน..เรายังมีกัน
23 เมษายน 2553 14:32 น.
zilver
ผ่านพ้นคืนและวันเวลาหวาน
ช่วงเวลาที่เนิ่นนานเริ่มเชื่องช้า
ยังรักกันอยู่ใหมนะแก้วตา
ยังยึดมั่นในสัญญา...แม้ยามห่างกัน
สัมผัสคำว่ารักยามได้ใกล้
รับรู้ถึงความห่วงใยแม้ยามฝัน
กลัวรักจะจืดจาง ในบางวัน
ขอได้ใหมว่าเธอนั้น..อย่าเปลี่ยนใจ
จะรักกันไปได้ใหมแม้ทุกข์ยาก
เคียงข้างแม้ลำบาก ..ยังสู้ไหว
คอยเสริมเติมรัก..อยู่เรื่อยไป
ไม่ว่าจะเกิดอะไร..จะไม่ทิ้งกัน
สัญญา ว่าจะสู้ทน
ว่า ใจจะหยัดยืนบนทางฝัน
ว่าจะ รักดูแลเธอในทุกวัน
สู้ทน ช่วยกันประคองรักนั้น..ให้ยืนยาว
25 พฤศจิกายน 2552 15:11 น.
zilver
สลักอักษรร้อยเรียงพยัญชนะ
รวมสระเรียงร้อยคำลำนำหวาน
ใส่อารมณ์ผสมใจให้ชื่นบาน
แล้วสื่อผ่านกลุ่มคำหวานที่บ้านกวี
หวังให้มีใครสักคนผ่านมาพบ
มาประสบถ้อยคำซึ้งตรึงใจนี้
อักขระและความหมายก็ไม่ดี
สื่อมานานหลายปีที่บ้านกลอน
มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องอักขระ
หลักการเขียนพยัญขนะร่วมกันสอน
มิตรภาพเกิดขึ้นใหม่ในบ้านกลอน
มิสั่นคลอนยังหนักแน่นด้วยอุ่นไอ
ขอบคุณเหล่านักกลอนที่สอนสั่ง
เป็นพลังให้แก่กันไม่ว่าวันไหน
มิตรภาพยังฝังแน่นตลอดไป
เพื่อสืบสานกลอนไทยให้ยืนยาว
ไม่ได้เข้ามาเขียนนาน แต่ยังมิเคยลืม ความอบอุ่นในบ้านหลังนี้
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
1884
