5 กันยายน 2547 12:11 น.
zilver
ไหวหวั่น...หวั่นไหว..
เพราะเหตุใด.....ใจฉันถึงได้สับสน
ร้อนรุ่ม......รุมเร้า......ร้อนรน
ทุกข์ทน..ต้องทนเหงา..ไม่เข้าใจ
อยากรู้..อยากเจอ..อยากบอก
อยากตอก..อยากย้ำ...อยากแก้ไข
อยากพบ..อยากพูด...ความในใจ
อยากอยู่ใกล้..อยากห่วงใย.อยากไปหาเธอ
ได้ใกล้..ได้ชิด...กลับคิดหนัก
ความเอ๋ย..ความรัก...อยากเสนอ
กลับไม่กล้า..กลับไม่บอก..เมื่อได้เจอ
ได้เจอเธอ.กลับเผลอสั่น..หวั่นหัวใจ
เพราะรัก..เพราะคิดถึง.จึงมาพบ
เพราะตอนจบอยากมีเธอกว่าคนไหน
เพราะวันนี้อยากมีเธอมาร่วมใจ
เพราะอะไรก็เพราะใจ..อยากใกล้เธอ
4 กันยายน 2547 11:42 น.
zilver
ว่างเมื่อไหร่จะไปหา
รักไม่มีราคาแต่เต็มใจให้
สูงค่าด้วยความรู้สึก..จากส่วนที่ลึกของใจ
แสดงออกเป็นความใส่ใจเป็นความห่วงใย
.............ที่มีให้เธอ..................
จะรับไม่รับก็ช่าง
มีบางอย่างที่จะบอกให้เธอรู้เสมอ
ถึงค่ามันจะน้อย..อาจดูด้อยในความคิดเธอ
แต่สำหรับผู้ชายคนเซ่อ..คือทั้งใจที่ให้เธอ
....ไม่เคยขอรับคืน.......
รับไว้ได้ใหม
คงไม่มีใครที่ให้เธอ..อย่าขัดขืน
ไม่ได้บังคับตำรวจไม่จับ..แต่ไม่รับคืน
ไม่อยากเป็นคืนอืน.........ขอเป็นคนที่ยืน
.......อยู่ข้างในใจ...........
4 กันยายน 2547 11:06 น.
zilver
หากกลางคืนผืนฟ้าที่มัวหม่น
ต้องเหงาจนไม่มีดาวสกาวไส
หากกลางวันเวิ้งฟ้าที่กว้างไกล
ต้องเหงาใจไม่มีแม้เพื่อนร่วมทาง
หากสายนทีที่เชี่ยวหลาก
ต้องเหงามากไม่มีปลาจนฟ้าสาง
หากผืนหญ้าที่กว้างใหญ่ในหนทาง
ต้องอ้างว้างร้างเพื่อนคิดมิตรคู่ใจ
หากว่าใจดวงนี้ที่รักแน่น
ไม้มีแม้นเพิอนคู่คิดที่ชิดใกล้
ไม่อยากรู้ไม่มีเธอแล้วเป็นอย่างไร
ทั้งหัวใจดวงนี้คงร้าวราน
ไม่อยากจะคิดถึงวันนั้น
ไม่มีเธอร่วมฝันคนนั้น...ที่อ่อนหวาน
ฉันคนนี้จะเป็นยังงัย..ถ้าไม่มีเธอเช่นวันวาน
วันที่ทรมาน..วันที่ไม่เคยต้องการ
........ฉันคงไม่มีทางจะรู้เลย.......
.
4 กันยายน 2547 10:38 น.
zilver
ขอโอกาสให้ใจได้พิงพัก
คนอกหักขอพักใจไว้สักหน
คนใจช้ำขอทำใจให้ลืมคน
ลืมหน้ามนคนใจร้ายที่หลายใจ
ลืมคนหน้าตาดีที่ชอบหลอก
คนกลับกลอกปลิ้นปล้อนคนเอนไหว
ใครรักนิดชิดเข้าหน่อยก็เปลี่ยนใจ
คนอะไรไม่น่าพบแล้วสบตา
เจอครั้งแรกทำตาหวานหน้าบานใส่
ยิ้มออกไปใจคอยบอกเขาหลอกหนา
ดื้อไม่ฟังแล้วยังคบแม่กานดา
แล้วตัวข้าต้องมาช้ำระกำใจ
พักใจไว้ตรงนี้ที่ไออุ่น
แล้วหาทุนจากใจนี้ที่อ่อนไหว
พักตรงนี้ที่มีรักที่พักใจ
แล้วเริ่มใหม่ด้วยใจนี้ที่ร่าเริง
ป็นที่พักใจของใครคนนึงซึ่งปวดร้าว
มีไออุ่นของคนที่เรารักและรักเราอยู่อบอวลไปด้วยกำลังใจ
ที่ไม่เคยได้จากคนรักไม่จริง....
1 กันยายน 2547 12:55 น.
zilver
เมื่อได้ยินถ้อยคำนี้ที่เธอกล่าว
เมื่อได้รู้เรื่องราวดาวในฝัน
การจากลาทำให้พรากต้องห่างกัน
เธอคนนั้นวันนี้ต้องจากไกล
น้ำตาไหลนองใบหน้าน้ำตาตก
ทำหัวอกใจคนช้ำซ้ำรอยแผล
น้ำตาข้าร่วงไหลใช่อ่อนแอ
น้ำตาแพ้ที่เหลือแค่ความเสียใจ
บอกไม่รักไม่ชอบแล้วลาจาก
เธอมาฝากความชอกช้ำแล้วผลักใส
ให้ความหวังยังมาซ้ำกระหน่ำใจ
คนอะไรใจหินสิ้นความดี
ลาแล้วลาก่อนแม่ยอดรัก
หลบไปพักที่ไกลใจหลีกหนี
ขอให้เจอรักใหม่ได้คนดี
สำหรับฉันคนนี้คงต้องไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
889
