8 กันยายน 2547 10:51 น.
zilver
ซาบซึ้งซุกซ่อนซ่อมชีวิต
ห่างหายหัวใจช้ำร่ำให้หา
จากจรจำใจให้จากลา
เวลาช่างเหว่ว้าน่าเศร้าใจ
คิดคนึงถึงคนนั้นที่ไกลห่าง
น้องนวลนางน้องนั้นนี้อยู่ไหน
ทอดทิ้งทุกสิ่งสรรพกลับหัวใจ
เจ้าจิตใจต้องจำเจ็บเหน็บอุรา
นังเหงาเงียบงันในวันห่าง
ช่างชอกช้ำทำชีวิตให้อ่อนล้า
นั่งริมหนองน้ำไม่สิ้นรินสองตา
น้ำในตาช่างหน้าเศร้าเขาไม่มอง
7 กันยายน 2547 13:47 น.
zilver
แสงตะวันฉายแสงแรงยามสาย
แสงย่างกรายหมายส่องโลกที่โศกศัลย์
ให้ต้นไม้ได้ตื่นฟื้นขึ้นเร็วพลัน
แสงจากจันทร์ลาลับไปไม่กลับมา
อรุณรุ่งเบิกฟ้าด้วยใจผ่อง
แสงสีทองส่องใจรู้สู้ปัญหา
แสงแดดแผดแสงมิโรยรา
จากแผ่นฟ้าพาใจตื่นฟื้นชีวัน
ตื่นจากห้วงภวังค์นั่งครุ่นคิด
ไม่มีสิทธ์เปลี่ยนใจให้เลิกฝัน
ขอนอนหลับกับฝันดีนี้อีกวัน
ตื่นจากฝันได้มั๊ยเล่าก็เข้าใจ
ตื่นได้แล้วมีนัดไว้กับคนหนึ่ง
ฝากคำซึ้งไว้เมื่อวานจำได้ใหม
9.00นเจอกันหนอแม่หวานใจ
ตอนนี้ไซร้10โมงกว่าน่าลองไป
ที่เก่าเมื่อวานที่หวานฉ่ำ
ที่ประจำทำใจเจอเผลอสั่นไหว
ไม่มีแล้วแม่น้องแก้วยอดหวานใจ
โน๊ตทิ้งไว้คนใจดำทำเศร้าใจ
แสงตะวันลาลับจับขอบฟ้า
เหล่าดาราพร่างพรายกระจายแสง
ใจดวงนี้บอบช้ำทำอ่อนแรง
รู้ใจแจ้งอย่าตื่นสาย อายตะวัน
อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน
อย่าหมิ่นเงืนน้อย อย่าคอยวาสนา
..เดี๋ยวจะพาให้ล่มจม..เหมือนผมไงครับ
..สมน้ำหน้าตัวเองเนอะ
7 กันยายน 2547 13:00 น.
zilver
วันนี้แล้วใช้ใหม..
ตรงกับวันที่เธอเดินจากไป...วันนั้น
ตรงกับเวลาที่ใจเศร้าเราต้องมาจากกัน
ตรงกับวันนั้นที่ใจฉัน...อ้างว้างไร้คนคู่ใจ
เธอจะยังคิดถึงกันใหม..
วันเกิดที่เราเคยมอบใจ....กันด้วยดอกไม้
ของขวัญเก่าๆยังใหม่...ความทรงจำยังมากมาย
ลึกๆในใจบอกความหมาย..ไม่อาจลืมเธอได้
.........แม้ครั้งเดียว.....................
วันเกิดเธอปีนี้...
จากคนหนึ่งที่มี.....ความรักความห่วงหา
แม้วันนี้ไม่เหมือนเดิม...อยากเพิ่มเติมด้วยวาจา
คนไม่มีค่า..อยากบอกให้เธอรู้ว่า......HBD....
วันพิเศษเก่าๆบางครั้งไม่อาจลบลืมได้เมื่อย้อนมาถึงทำให้
นึกถึงเหตุการณืต่างๆที่ผ่านมา คุณว่าจริงมั๊ย?
6 กันยายน 2547 12:24 น.
zilver
อยู่กับป่าสายธาราเวิ้งฟ้ากว้าง
อยู่ระหว่างกลางทิวเขาที่เฝ้าฝัน
ธรรมชาติวาดด้วยใจชุ่มชีวัน
ลำธารฝันนั้นอยู่ไกลไม่กลับมา
คิดถึงฟ้าหน้าต่างใจที่ใคร่เปิด
อยากละเมิดกฏสังคมที่หนักหนา
จากเมืองฟ้าลาเมืองใหญ่แล้วจากลา
คึดถึงหน้าคนที่รักปักชีวัน
แม้กลางคืนยืนมองฟ้าหน้าเมืองใหญ่
คิดถึงไอรักแน่นแดนถิ่นฝัน
คือบ้านเกิดพร้อมเปิดรับให้กลับพลัน
บ้านเรานั้นเมื่อไรหนอชักท้อใจ
นานเป็นปีที่ใจไกลห่างบ้าน
ทรมานหนาวเหน็บยามเจ็บไข้
คิดถึงรักไออุ่นและอุ่นไอ
คิดถึงใจที่รักจริงไม่ทิ้งกัน
ร้างรารอนแรมจากเมืองฟ้า
วันนี้กลับกลับมายังป่าฝัน
คือบ้านเก่าที่คอยเฝ้านับคืนวัน
คือบ้านฉันที่ทุกวันต้องห่างไกล
6 กันยายน 2547 11:38 น.
zilver
จะว่าอะไรใหมคนดี
จะขอตามเธอไปอย่างนี้...ทุกแห่งหน
ปกป้องดูแล..เป็นแรงใจยามเธอแพ้..อับจน
ขออยู่ใกล้ใกล้ด้วยคน...ได้ใหม..คนดี
บางทีก็มีหวงกันบ้าง
ก็มันมีเธอเคียงข้าง..คนเดียวอย่างนี้
ใจน้อยน้อยใจเป็นเรื่องของใจ.ที่หวังดี
เรื่องของใจดวงนี้..ที่มันมีแต่รักเธอ
คนขี้ใจน้อย..
งอนนิดงอนหน่อยเมินหน้านิดเมินหน้าหนี
ที่ทำลงไป.............ล้อเธอเล่นหรอก..คนดี
เอาเข้าจริงคนๆนี้...ก็หายโกรธทุกที..
...........ไม่เคยโกรธเธอ...............
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
930
