11 กันยายน 2547 11:21 น.
zilver
ถึงเพื่อนที่แสนดีคนหนึ่ง
วันเวลาที่ใจเคยซาบซี้งไม่จางหาย
ไม่ได้บอกเธอว่ารัก...และเป็นห่วงมากมาย
แต่อาการทางร่างกาย..แทนความหมาย
............ว่ารักเธอ.......
ระยะเวลาสองปีที่พบหน้า
เป็นช่วงเวลาที่...ฉันมีเธอเสมอ
สีปีผันผ่าน..ยังเหมือนวันวานที่ได้เจอ
เหมือนวันนี้ฉันมีเธอ...อยู้ใกล้เธอ
.........ทุกครั้งไป.........................
เสียใจที่เดินจาก
อยากบอกว่ารักมาก..หากย้อนเวลาได้
ปล่อยให้ใจเจ็บเก็บความรู้สึก..ไว้ในใจ
เดินจากเธอไป..ปล่อยให้ใจนี้
........ยังค้างคา........
การตัดสินใจครั้งผิดพลาด
ฉันคงไม่อาจ..กลับไปแสวงหา
ไม่อาจเดินกลับไป...เริ่มสิ่งใหม้ที่ค้างคา
ทำได้เพียงให้เวลาผันผ่านไปช้าๆ
.......ให้ลืมเธอจากใจ.................
11 กันยายน 2547 10:53 น.
zilver
ได้พบเจอ......จึงรู้ว่าเธอคือทุกสิ่ง
ได้รักจริง....รักเธอยิ่งกว่าสิ่งไหน
ได้พบหน้า..ใจรู้ว่ามีไว้เพื่อใคร
ได้หัวใจ....จากใครคนหนึ่งซึ่งรักกัน
................................................
มีกันอย่างนี้.......ทุกนาทีที่ใจห่าง
มี่เธออยู่ข้าง..เดินร่วมทางวันโลกใส
มีเธอคอยห่วงหา...ท่กเวลาที่ห่างไกล
มีเธอคอยใส่ใจ...ยามเจ็บไข้ไม่ทิ้งกัน
ไม่เคยนึกเลย...ว่าจะลงเอยอย่างนี้
ไม่นึกว่าใจจะมี......เธอคนดีที่เคยฝัน
ไม่นึกเลยจริงๆ..ใจที่ถูกทึ้งทุกวัน
ไม่นึกว่าเธอและฉัน..เราจะมีกันและกันตลอดไป
ขอบคุณ...ที่เธอคอยเฝ้าห่วง
ขอบคุณ...กับรักลวงที่ได้จากคนไหนๆ
ขอบคุณ...ที่ทิ้งให้ได้เจอคนที่จริงจังและจริงใจ
ขอบคุณ..ที่อุ่นไอทุกความใสใจที่เธอมี
11 กันยายน 2547 10:34 น.
zilver
ปล่อยใจให้ลอยไปในสายน้ำ
ปลายกายให้ดำไปในธารสายเหงา
ปล่อยความรู้สึกที่แสนเศร้าและซึมเซา
ไปกับอากาศที่บางเบาที่พัดทุกเช้าอยู่ร่ำไป
แทรกอยู่ในโมเลกุลของน้ำ
เหมือนใจดิ่งด่ำอยู่ในโมเลกุลของความหวั่นไหว
ห้วงของความเศร้าอะตอมใจที่รุมเร้าในจิตใจ
อ้างว้างไม่มีใคร..ปล่อยให้หัวใจ...ต้องด้านชา
11 กันยายน 2547 10:24 น.
zilver
ห่างกันเพียงน้อยใจคอยห่วง
อาจเป็นแค่หนึ่งช่วงห้วงใจเหงา
เป็นแค่เสี้ยววินาทีที่ใจเรา
อาจจะเป็นเพียงแค่เงาของเขาที่จากไป
รู้ดีว่าก็แค่มีสิทธ์
ที่ใจหนึ่งจะคิดแค่น้อยนิด...ที่ชิดใกล้
รู้ดีกับการกระทำที่เธอ....มาจากไป
รู้เสมอว่าในใจ...เธอไม่ใครนอกจาก
..........ตัวเอง.......
ขอห่วงใยเธออย่างนี้ได้ใหม
อยากเป็นคนที่คอยใส่ใจ...หากมีใครข่มเหง
ขอเป็นคนที่มอบความรู้สึก..จากใจลึกๆเป็นบทเพลง
ร้องขับขานบรรเลง..กล่อมเป็นเพลงให้เธอฝันดี
8 กันยายน 2547 11:03 น.
zilver
อาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด
รักอาจไม่เท่ามหาสมุทร...ที่ใครๆเปรียบไว้
ไม่เท่าแผ่นฟ้า...เหมือนสัญญาของใครต่อใคร
ไม่เท่าสายน้ำที่กว้างไกล..ไม่มีอะไรจะให้เธอ
ไม่ได้บอกว่ารักหลายๆครั้ง
บางครั้งก็ยัง.........ดูไม่เอาไหนเสมอ
พูดไม่ค่อยเก่งติดๆขัด....บอกไม่ชัดว่ารักเธอ
ตื่นเต้นเมื่อได้เจอ..เลยบอกรักเธอไม่ชัดเจน