7 ตุลาคม 2547 20:06 น.

กิ๊ก...........ใช่ใหม

zilver

ไม่ได้เรียกร้องให้เธอมองมา
ไม่ได้ต้องการให้เธอพบหน้า..คนอย่างฉัน
ไม่ได้อยากรักเธอ...ไม่อยากเป็นคนสำคัญ
ไม่อยากรูจักกันไม่อยากผูกพันเป็นเพื่อนใจ

ไม่ได้มีอะไรที่ล้ำค่า
ก็เป็นแค่คนหนึ่งในเวลาที่เธอหวั่นไหว
เป็นแค่ตัวสำรองเป็นที่ไม่ต้องการของหัวใจ
ได้ทำให้เธอสุขใจ..ก็ดีเท่าไหร่แล้วใจเรา

อยู่อย่างนี้กับใจหม่น
อยู่อย่างคนที่ช่วยคลายเหงา
อยู่เป็นเพื่อนคอยฟันฝ่า.ความอ่อนล้าให้บางเบา
คอยเป็นดังเงา....เวลาที่แฟนเขา..ต้องห่างไกล				
7 ตุลาคม 2547 19:57 น.

ถึงน้ำจะเน่า....แต่ก็ยังเห็นเงาใจ

zilver

วันที่ใจร่ำร้อง..
วันที่มัวหมอง..กลับดูสดใส
แปลกดีนะกับอาการของใจ
บางที่ก็หวั่นไหว..คิดถึงใครหลายคน

ไม่ได้หลายใจซักหน่อย..
รักเธอน่ะไม่น้อย..คอยติดตามทุกแห่งหน
มองคนนั้นคนนี้บ้าง..ระหว่างทางที่วกวน
แต่ใจไม่เคยสับสน..ยังงัยเธอก็เป็นคนสำคัญ

แค่ลืมตัวเล็กน้อย
ไม่เคยเผลอใจบ่อยหรือปล่อยให้เธอฝัน
รักที่บอกอาจน้ำเน่าแต่ก็เห็นเงาใจละกัน
ใจของคนอย่างฉัน..ที่มันอยากมีแต่เธอ...
...........ตลอดไป....................

รับผิดยอมให้ตีก้น..
ยอมฟังเธอบ่นจนกว่าเธอจะหายสงสัย
ถ้าจะทำให้เธอหายโกรธ..เธอพอใจ
ยอมให้อภัยคนที่แอบคิดถึงใคร..
...........ทีละหลายคน...........				
29 กันยายน 2547 09:54 น.

เธอจากไปแล้ว.....

zilver

คืนนี้สายสมโชยมาพาใจหม่น
มวลไบไม้ลอยวนไปบนฟ้า..ที่กว้างกว่า
ก้อนเมฆเป็นใจเลื่อนไหลลอยเล่นทุกเวลา
พระจันทร์บนฟ้าเลื่อนตามดารา..บนทางกว้างไกล


สายลมแห่งใจข้า....
ช่วยพัดพาความห่วงหา..ข้ามฟ้าไปได้ใหม
พัดไปได้ใหม..ไปถึงใครคนหนึ่งที่อยู่แสนไกล
ฝากบอกเขาได้ใหม..ว่ามีหัวใจดวงน้อย.คอยห่วงเธอ

จำได้ใหมวันนั้น...
เราเคยมองฟ้าด้วยกัน..มองจันทร์ด้วยกันเสมอ
เธอยังบอกว่าจันทร์คงอิจฉาที่เรามาพบเจอ
สายลมพัดมาฉันยังเพ้อ..บนตักเธอที่เคยหนุนแสนอุ่นใจ

วันนี้ต้องมาไกลห่าง...
ต้องมานั่งอ้างว้าง..มองพระจันทร์ไม่อาจแก้ไข
เธอจากไปแล้ว..เหลือไว้แค่ลมแห่งความเศร้าใจ
แค่พิษของรักในใจ..ที่เธอฝากไว้..ให้กับใจนี้
..............ที่ร้าวราน.......................				
29 กันยายน 2547 09:33 น.

เพียงเพราะหัวใจ...อยากมีใครสักคน

zilver

เพียงเพราะหัวใจอยากอยู่ใกล้...
เพียงแค่หัวใจ...ไม่อยากอ้างว้าง
เพียงเพราะหัวใจ...เดินมาสุดทาง
เพียงเพราะทุกก้าวย่าง...อยากมีคนดูแล

เพียงแค่คำซึ้งๆ...จากหนึ่งคำหวาน
เพียงแค่อาการ....ที่บอกรักเธอในวันแพ้
เพียงแค่การเอาใจ...คอยเฝ้าห่วงใยยามอ่อนแอ
เพียงแค่อยากดูแล...ไม่เคยเปลี่ยนแปรไปนอกใจ

เพียงเพราะเวลาที่ใจสั่น
เพียงเพราะทุกคืนวัน...ที่ใจสั่นไหว
เพียงเพราะใครคนหนึ่ง..เข้ามาใจหัวใจ
เพียงเพราะหัวใจ...อยากมีใครสักคน

อาจบอกไม่ได้ว่ารักเธอมากแค่ไหน
อาจไม่ได้สื่ออะไร  อาจทำให้เธอสับสน
อาจเป็นคำว่ารัก...แค่ลมปากของคนบางคน
แต่เป็นสิ่งที่มากล้น..ที่ให้เธอจน...หมดหัวใจ				
27 กันยายน 2547 14:22 น.

อ้างว่ารัก......

zilver

เหงาเหงาเหงาเหงา
ดูสิตัวเรา...ทำไมใจถึงเป็นแบบนี้
อ้างว้างอ้างว้างอ้างว้าง....ทุกนาที
เหว่ว้าเหว่ว้าอย่างนี้....น่าเศร้าใจ

อ้างว่ารักมากเกินเอ่ย
บอกว่าไม่เคย...ไม่รักรู้ใหม
อ้างว่าคิดถึง.........สุดหัวใจ
แล้วทำไม..จึงทิ้งฉันไว้..ไม่มาดูแล

เงาใจที่เคย...ชิดใกล้
กับหัวใจก่อนนั้นที่ใจ...ไม่เคยแพ้
วันนี้ดูทืไมใจนี้.........ช่างอ่อนแอ
คนที่เขาไม่แคร์...วันนี้ต้องมาแพ้....
........แพ้น้ำตาตัวเอง........				
Lovers  0 คน เลิฟzilver
Lovings  zilver เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟzilver
Lovings  zilver เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟzilver
Lovings  zilver เลิฟ 0 คน
  zilver
ไม่มีข้อความส่งถึงzilver