3 พฤศจิกายน 2547 18:20 น.
zilver
อาการของคนที่กำลังเพ้อ....
แค่อาการละเมอของคนไม่เอาไหน
วินาทีสำคัญ..ที่ไม่ได้กลั่นกรองคำที่พูดไป
เวลาที่หัวใจ..ปั่นป่วนจะเจียนไข้เพราะคิดถึงเธอ
เก็บอาการไว้ไม้อยู่..
สิ่งที่ทำไม่เคยรู้....ไม่ได้ต้องการนำเสนอ
รายงานรักเล่มนี้..เธอไม่ควรมาพบเจอ
รักที่ละเมอ..สำหรับเธอคงไม่เข้าใจ
ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
ไม่เคยรู้เรื่องราว...ที่ใจยังสงสัย
เอ๊ะเมื่อคืน..ฝืนหรือตั้งใจพูดออกไป
บอกว่ารักเธอมากกว่าใคร..ทั้งใจมีให้แต่เธอ
1 พฤศจิกายน 2547 18:27 น.
zilver
เกิดคำถามขึ้นมากลางใจ..
ว่าทำไมใจถึงหวั่นไหวแม้ไม่เจอหน้า
เฝ้าหาเหตุผลค้นจากข้างในใจเรื่อยมา
ทำไมนะเวลาถึงทำให้เรา...ต้องคิดทุกที
อยู่ตรงนี้กับฉัน...
ให้เราได้เจอกันอย่าได้ห่างกันอย่างนี้
ค้นใจจากส่วนลึก..พบว่าคนที่ใจนึกเป็นห่วงทุกที
คำตอบคือเธอคนดี..อยากให้เรานี้มาอยู่ใกล้กัน
สร้างฝันวันโลกเปลี่ยน..
มาร่วมรู้ร่วมเรียนเขียนใจไปสู่ฝัน
ณ ที่ตรงนี้......ยังคงมีคนที่เหงาอยู่ทุกวัน
สุดขอบฟ้าขวางกั้น..ไม่อาจแยกเรานั้นให้ห่างไกล
30 ตุลาคม 2547 20:25 น.
zilver
ฟากฟ้ามีดาราที่ควรคู่
หากมองดูจะรู้ว่าใจของคนทั้งสอง
เหมือนกับฟ้าไกลมีดาวน้อยใหญ่เป็นคู่ครอง
ผูกใจสองดวงเกี่ยวดอง..ให้ใจสองเราคู่กัน
ไม่ใช่แค่ใจสองคน...
ไม่ใช่แค่มีฟ้าและดาวข้างบน..แค่ความฝัน
รักก่อตัวได้ไม่สลาย..เป็นสายใยรักเกี่ยวร่วมกัน
ให้ฉันคู่เธอเธอคู่ฉัน..ให้เรารักกันให้ฟ้าคู่ดาว
มีไกลกันบ้าง...
แต่ทุกทางที่ไกลห่างเรามีกำลังใจไว้กันหนาว
เหมือนอาทิตย์ที่ส่องฟ้า เวลาที่ไม่มีแสงดาว
กลางคืนก็กลับมาแวววาว..ส่องสกาวบนฟ้าไกล
กลับมาห่วงใยได้ดังเก่า
ห่างกันไม่เหงาเพราะเรามีกันอยู่ใกล้ๆ
แค่เพียงกายเท่านั้น...ที่เราต้องจากกันไกล
แต่ถ้าจะถามความใน...ถามถึงใจ....ตอนนี้
.........ไปอยู่ใกล้เธอ.......................
26 ตุลาคม 2547 15:35 น.
zilver
กลับมาแล้วใช่ใหม..
กับใจดวงนึง...ที่เคยห่างหาย
กลับมาที่เก่า..ที่เราให้สิ่งดีๆมากมาย
คลายความเดียวดาย..เศร้ากายและเหงาใจ
คิดถึงกำลังใจดวงเก่า....
คิดถึงวันเหงา..ที่เราเคยร่วมสร้างร่วมแก้ไข
กลับมาแล้วสินะ...จากการที่รอคอยที่ยาวไกล
ซากจากความแตกร้าวคงจางไปเมื่อใจดวงนั้น
..................ก้าวเข้ามา..................................
น้ำค้างบนยอดหญ้า..ลมโชยอ่อน
น้ำค้างบนใบบอน....เม็ดกลมใสในพฤกษา
เหมือนใจควงเก่าที่มีจากไป..แล้วกลับมา
เหมือนน้ำค้างเมื่อผ่านเวลา..ก็หยดลงมา
.....ที่ผืนหญ้าให้ชุ่มใจ..........................
เหมือนละอองฝนที่ซัดสาด...
เหมือนภาพวาด..ที่ได้พบพู่กันอันใหม่
เหมือนหมู่ปลา......เหมือนดาราเจอฟ้าคู่ใจ
เหมือนใจดวงนี้ที่ไม่มีใคร...ได้เจอสิ่งใหม่
.............แล้วใจก็ชื่นบาน.................
21 ตุลาคม 2547 14:13 น.
zilver
เกิดมาเพื่อช้ำระกำรัก
ไม่เคยรู้จักคำว่ารักที่สมดังหวัง
อกหักเป็นนิจดังฟ้าแกล้งนรกชัง
เหมือนนกไร้รัง..เหมือนปะการัง..ไร้ทะเล
เกิดมาเพื่อเศร้ารึไงกัน
ทำไมฟ้าทำกับตัวฉัน..ให้ใจไขว้เขว
ทำใจให้ปั่นป่วน..รักเรรวนเริ่มโลเล
ทั้งทั้งที่ทุ่มเท...สุดท้ายก็ได้เกรดเอ
.........วิชาจีบหญิงไม่เป็น.....
เกิดมาวันนี้ไม่มีคู่..
สักวันหนึ่งจะทำให้เธอดูและให้เห็น
ว่าคนๆนี้ก็เป็นคนหนึ่งที่จีบหญิงเป็น
แต่ทำไมมันยากเย็น..ยากเข็ญ..เกินสมองใจ
จับไข้เพราะใจริชอบ
เพียงเพราะคำตอบ.....ที่รับไม่ได้ทนไม่ไหว
พิษรักแหลมคม....บาดอารมณ์ให้ขาดใจ
โดนมามากเกินไป...จนใจนี้เริ่มชาชิน