28 พฤศจิกายน 2549 13:59 น.
zilver
กราบเท้าท่านบิดาที่น่ารัก
คงนานนักที่ลูกไกลไม่เจอหน้า
จนวันนี้มิอาจห้ามน้ำในตา
หลั่งรินมาเป็นภาษาของหัวใจ
อยู่ห่างไกลเป็นอย่างไรบ้าง
คงอ้างว้างไม่มีใครอยู่เคียงใกล้
ลูกไม่ดีเพราะวันนี้ตัวอยู่ไกล
ทำได้เพียงส่งหัวใจไปดูแล
สำนึกในพระคุณของคุณพ่อ
ท่านคงรอให้ลูกกลับบ้านเป็นแน่
ด้วยความจำเป็นลูกไม่อาจดูแล
มีเพียงรักแท้ที่มอบให้ไว้ก่อนมา
หนาวแล้วพ่อคงหนาวทั้งกายจิต
ลูกครุ่นคิดชื้อผ้าห่มรับลมฟ้า
หวังว่าพ่อคงไม่ทุกข์ทนกายา
ยามไกลตาส่งให้พ่อรับอุ่นไอ
ด้วยรักและเป็นห่วงคุณพ่อ
ลูกจะรอวันที่ลูกอยู่เคียงใกล้
แม้ว่าวันนี้ลูกจะอยู่ไกล
แต่ลูกห่วงใยพ่อทุกวัน
ด้วยสัญญา..ว่าจะรักพ่อ..ตลอดไป
ด้วยความเคารพอย่างสูง
ลูกรัก
21 พฤศจิกายน 2549 10:40 น.
zilver
ถักทอสายใยความรัก
ร้อยเรียงความภักดิ์เป็นภาษา
ไว้คอยส่งให้กันยามไกลตา
ยามที่ช่องว่างวันเวลา...นั้นห่างกัน
คำหวานว่าคิดถึงยังคงแว่ว
เมื่อลมหวนพัดแผ่วแผ่ว..ยังหวั่นหวั่น
กลัวเหลือเกินกับความห่างในบางวัน
กลัวรักที่มีนั้น...จะจึดจาง
ส่งความรักพร้อมความจริงใจ
เก็บไว้ในห้องใจยามอ้างว้าง
เก็บไว้ยามไกลตา..ไกลระยะทาง
แล้วส่งไปวาง..ตรงที่ว่าง..ในห้องใจเธอ
13 พฤศจิกายน 2549 09:29 น.
zilver
กลัวเหลือเกินกับความไกลห่าง
สายใยบางบางระหว่างเธอและฉัน
กลัวเหลือเกินว่าความไกลกัน
ว่าในสักวันเธอนั้นจะเปลี่ยนไป
กลัวเหลือเกินกับความเหว่ว้า
กลัวเหลือเกินว่าเธอจะมีใหม่
กลัวท่าทีที่ฉันแสดงออกไป
กลัวว่าหัวใจเธอจะเปลี่ยนแปร
เป็นแค่คนที่คอยอยู่เคียงข้าง
คนที่คอยร่วมทางอย่างคู่แท้
คอยเช็ดน้ำตาร่วมฟันฝ่าดูแล
เป็นคนที่เธอแคร์...อยู่ข้างข้างกาย
ไม่เคยคิดเปลี่ยนใจแม้ไกลห่าง
ยังคงคอยร่วมเดินทางแม่ต่างสาย
คอยอยู่ใกล้ใกล้ใจไม่มีเสื่อมคลาย
ห่างก็แค่เพียงกาย...แต่ใจเราสื่อถึงกัน
6 กรกฎาคม 2549 10:04 น.
zilver
เริ่มเข้าใจในความอ้างว้าง
เหมือนหมดสิ้นทุกทางมีแต่ความเหงา
ความห่างไกลนั้นเจ็บปวดเกินทุเลา
ช่องว่างระหว่างเรา...นั้นยิ่งห่างไปทุกวัน
เริ่มเรียนรู้ถึงความเศร้า
ตั้งแต่วันที่สองเรา..ห่างไปวันนั้น
อีกด้านของรัก..ที่เพิ่งรู้จักเมื่อห่างกัน
ความห่างไกลนั้นไม่ทำให้ใจฉัน..ปรวนแปร
แม้ต้องอยู่คนเดียวกับความว้าเหว่
แม้ต้องซัดเซกับความท้อแท้
แม้วันนี้อาจมีบางครั้งที่อ่อนแอ
ใจขาดคนดูแล..เหลือเพียงแค่...ความเหงาใจ
27 มิถุนายน 2549 12:18 น.
zilver
มองเพียงแค่กายภายนอก
แค่นี้คงไม่ได้บอกถึงนิสัย
ความสวยหล่อดูจากอะไร
คำว่ารักพูดอย่างไรให้น่าฟัง
เป็นเพียงแค่คนเดินเท้า
ผ่านเจอเรื่องราวและความหลัง
ความสวยที่ร่างกายไม่จีรัง
ทุกสิ่งล้วนยังไม่แน่นอน
ไม่อยากพูดว่ารักที่เปลือกนอก
ไม่อยากบอกว่ารักเหมือนกาลก่อน
ไม่อยากเสแสร้งเล่นละคร
ว่ารักว่าชอบเธอตอนเห็นหน้ากัน
มองไปให้ลึกถึลเนื้อใน
แล้วจะพบสิ่งที่อาจอยู่ใกล้ในนั้น
บางทีคำว่ารักที่บอกกัน
อาจเป็นแค่เพียงฝันหรือโลกมายา
ใสหน้ากากเข้าหากัน
หน้าตาสวยหล่อนั้นที่ฝันหา
ขางนอกสุกใสข้างในไร้ราคา
อย่ามองด้วยตา..แต่ให้มองที่ใจ
คุณค่าของคำว่า " รัก "
จะมากกว่าที่เธอรู้จัก...ที่ใจใฝ่
เรียนรู้ที่จะรัก...เรียนรู้ถึงหัวใจ
เรียนรู้ว่าควรรักใคร..และเลือกสิ่งที่หัวใจ
..............เธอต้องการ......................
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
1408
