15 กุมภาพันธ์ 2551 11:29 น.
zilver
หากวันนี้ใจเธอจะเปลี่ยนไป... ใจของเธอจะแปรผัน...ใจเธอไม่มีกัน...แต่ใจฉันนั้นยังคงรักเธอ
ก้าวแรกของการเดินทางในเส้นทางชีวิต...ในโลกใบนี้ ทั้งทั้งที่เวลาผ่านไปโดยไม่คอยถ้า คงมีคนจำนวนไม่น้อยที่สงสัย หรือสับสน กับชีวตของตนเอง..ว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่อสิ่งใด ชาตาชีวิตที่เราต้องพบเจอใครเป็นคนกำหนด ใตรเป็นคนวางแผนการใช้ชีวิตหรือขีดเส้นทางชีวิตให้เราเดินไป.ก็ไม่มีใครรู้. ไม่มีทางรู้เลย
แต่จำได้ใหมว่า วันแรกที่เราเริ่มที่จะใช้ชีวิตบนโลกผู้ที่ให้การดูแลเราตลอดเวลาด้วยความรัก ความเอาใจใส่ ไม่เคยรังเกียจ ไม่เคยเหยียดหยาม ถึงแม้ว่าบางคนเกิดมาจะมีจุดด้อย แต่คนคนนั้นก็ไม่เคยรังเกียจ ไม่เคยนำจุดด้อยเหล่านี้มาพูดให้เราเสียกำลังใจ กลับดูแลเอาใจใส่ เราเป็นอย่างดี ด้วยความรัก ความหวังดี ความรู้สึกดี ทานเหล่านี้ก็คือ บิดามารดา และผู้มีพระคุณของเรานั่นเอง นับตั้งแต่เรามองตาดูโลกท่านก็ดูแลเราด้วยความรักความเอาใจใส่ ทุกวันหรือเวลา ไม่เคยห่าง
ผมเขียนมาถึงตรงนี้แล้วไม่มีเจตนาที่จะให้ผู้อ่านระลึกถึงวันแม่ หรือวันพ่อ แต่อยากให้วัยรุ่นในสังคมปัจจุบันให้ความสำคัญกับวันวาเลนไทน์ให้น้อยลง เพราะผมเห็นเด็กไปจนถึงวัยรุ่นแทบทุกคนจะให้ความสำคัญกับวันนี้มาก และจะนิยมให้ของขวัญเป็นดอกไม้บ้าง ช๊อกโกแลตบ้าง จนบางคนลืมไปแล้วว่าวันแห่งความรักในขณะที่เราต่างมอบของขวัญให้กับคนที่เรารัก คนที่เราแอบชอบ ด้วยการไปชื้อของขวัญในราคาที่แพงๆ นั้น พ่อแม่ท่านกำลังรอความรักจากลูกการดูแลเอาใจใส่จากลูก
ผมเป็นครู... ผมเคยถามนักเรียนในห้องว่า ไหนใครที่จำวันเกิดของพ่อแม่ได้บ้าง..เชื่อใหมครับว่า ไม่มีใครจำได้แม้แต่คนเดียว..แต่ถ้าถามถึงวันเกิดของดาราดังกลับตอบได้แทบทุกคน
ถ้าเด็กวัยรุ่นในยุคปัจจุบัน ให้ความสำคัญกับวันวาเลนไทน์น้อยลงและหันมาให้ความสำคัญกับบิดามาดาผู้ให้กำเนิดมาขึ้นคงจะดีไม่น้อย
คุณคิดอย่างไร ?