7 กุมภาพันธ์ 2549 12:36 น.
zilver
กลางเดือนสองนั่งเหม่อมองคนจองคู่
เหงาอณูเพราะคู่ใจอยู่ไกลแสน
กุหลาบรักคงเฉาไปเพราะไร้แฟน
อยู่อีกแดนแม้นใจรักต้องหักลา
กลางเดือนสองสี่ห้องใจมันว่างเปล่า
มองหมู่ดาวพราวพร่างกลางฟากฟ้า
ควงเป็นคู่แลดูเด่นบนนภา
หักใจลาหาผ้าห่มข่มตานอน
กลางเดือนสองต้องทำใจเพราะเงินขาด
คงไม่อาจซื้อดอกไม้เหมือนปีก่อน
ที่ตรงนี้มีเพีบงใจใฝ่อาวรณ์
จำจากจรต้องลาจากเพราะยากจน
สิบสี่กุมภาพันธ์วันมอบรัก
คนรู้จักกลายเป็นคนที่สุขล้น
เปียมเต็มด้วยรักของสองคน
ชื่นกมลเมื่อรักนั้นสมดังปอง
6 กุมภาพันธ์ 2549 10:31 น.
zilver
กับคำพูดและความหวังดี
สำหรับใครบางคนที่มี...ความห่วงหา
ที่ฝากสายลมแห่งกาลเวลา
ผ่านข้ามขอบฟ้า..ส่งมาถึงกัน
วาเลนไทน์ที่แสนหวาน
คงเป็นเพียงแค่วันวาน..แค่ความฝัน
ได้รับกำลังใจดีดี...จากคนที่ห่วงหากัน
อยากย้อนคืนวัน..เพื่อเจอเธอคนนั้นอีกครา
จะมีใครเหมือนฉันใหม
ที่ตอนนี้หัวใจกำลังค้นหา
ทางออกของความรัก....ที่มันยังค้างคา
เหมือนดาวน้อยบนนภา..ที่ยังคงค้นหา..คนคู่ใจ
6 กุมภาพันธ์ 2549 10:11 น.
zilver
ห่างกัน..ห่างกาย..ใจห่าง
กับเส้นทางความรักที่ย่างก้าว
กับหัวใจที่แอบซ้อนซ่อนเรื่องราว
เฉกเช่นดาวที่ซ้อนเร้น..ในฟ้าไกล
ไม่อยากให้รักเราต้องไหวหวั่น
ไม่รู้ทำไมทุกวันใจถึงหวั่นไหว
มีบางสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในหัวใจ
หรือเพราะความห่างไกล..
.....ทำให้ไม่ไว้ใจตัวเอง.....