30 พฤษภาคม 2548 19:23 น.
zilver
รำพันร่ำร้องก้องท้องฟ้า
กู่เรียกคนไกลตา..ว่ารักเสมอ
ข้ามขอบฟ้าไกล..ถึงใจเธอ
ฝากคำพร่ำเพ้อ..ถึงเธอผู้ห่างไกล
ฝากสายลมพัดผ่าน
ในห้วงแห่งรัตติกาล...ที่ฝันไฝ่
ฝากดาวเรียงร้อยเป็น..หัวใจ
แทนความรู้สึกที่เก็บไว้..ให้เธอ
มองดาวดวงเดียวกัน..รึเปล่า
อ้างว้างเงียบงัน..เหมือนกันรึฉันเพ้อ
คิดถึงกันบ้างใหม..ใส่ใจกันบ้างใหมเธอ
ผ่านดาวน้อย..บอกเธอ..ว่าอยากเจอมากกว่าใคร
30 พฤษภาคม 2548 19:09 น.
zilver
เพราะความคิดถึง..รึเปล่า
หรือเพราะความเศร้า...เหว่ว้า
เพราะใจฉัน...ทุกครั้งที่ผ่านมา
ไม่เคยสัมผัสเลยว่า..รักแท้เป็นเช่นไร
ที่เข้ามาตอนฉันเหงา..มาชิดใกล้
เพราะเธอ........ที่เข้ามาใส่ใจ
เพราะเธอใช่ใหม...ที่ทำให้ใจเปลี่ยนแปร
เพราะว่าใจฉัน..ตอนนี้
ไม่มีอีกแล้วกับรักที่...พ่ายแพ้
ไม่มีรอยน้ำตาที่คอยย้ำให้รู้ว่า..อ่อนแอ
เพราะได้เธอดูแล..จึงค้นเจอรักแท้..
...................ในวันเราที่มีกัน...............
29 พฤษภาคม 2548 11:47 น.
zilver
กลับมาหาไออุ่นตรงที่เก่า
แนบหูรับกับลมเบาๆว่า..คิดถึง
เรียงร้อยถ้อยคำ..ลำนำความห่วงหายังตราตรึง
มาหาใครคนหนึ่ง..ซึ่งห่างหายจนไกลตา..
ลมที่โชยอ่อนพัดต้นข้าว..
น้ำค้างในยามหนาว..กลางทุ่งหญ้า
ความคิดถึงที่ยังมี.......เสมอมา
กำลังใจที่มีให้ทุกเวลา.......ยังคงเดิม
29 พฤษภาคม 2548 11:39 น.
zilver
ดวงดาว....บนท้องฟ้า
ช่วยมองลงมา......ตรงนี้
ถึงคนไกล....ที่เป็นห่วงทุกที
ถึงคนที่แสนดี....ของหัวใจ
พระจันทร์...เหลืองอร่าม
ช่วยตอบคำถาม....ได้ใหม
รู้รึเปล่า....ว่าทำไม
เพราะอะไร....จึงห่วงเธอ
สายลมที่...ผ่านพัด
ยามดึกสงัด.......ใจเพ้อ
รู้ใหม......ว่าห่วงเธอ
อยากเจอ....คนห่างไกล
ยามนี้....ใจฉันเศร้า
คืนเหงา.....เธออยู่ไหน
ไม่มีเธอ...จะอยู่กับใคร
ห่างกันไป...ห่วงใยเหลือเกิน
29 พฤษภาคม 2548 11:19 น.
zilver
จากหนึ่งใจผู้ชายคนนี้...
เพียงแค่ครั้งคำว่ารักดีดี..ที่เอื้อนเอ่ย
จากใจผู้ชายคนนี้....ที่คิดเกินเลย
จากใจของคนที่ไม่เคย...มีใคร
สักเพียงครั้งที่ใจอยากบอกรัก
เพียงเวลาที่ฉัน...อยากมีสิ่งที่ดีดีเก็บไว้
อยากมีคนคนนั้น..ร่วมเติมฝันวันห่างไกล
หล่อเลี้ยงหัวใจ...เติมรักให้...เต็มทรวง
หากเธอจะเมตตาสงสาร
หัวใจที่ทรมานที่มีแต่ความเป็นห่วง
แค่เศษเสี้ยวของเวลาที่ใจค้นหาไม่ใช่รักลวง
ช่วยเก็บใจหนึ่งดวง...เก็บไว้ในห้วงในใจของเธอ