27 มกราคม 2548 18:17 น.
zilver
ก่อนตะวันจะลาลับ..
ก่อนพระอาทิตย์จะนอนหลับและอับแสง
ก่อนที่ขอบฟ้าจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
ก่อนอาทิตย์จะอ่อนแรง..ลาลับไป
อยากหยุดเวลาไว้เพียงครู่
ทุกสิ่งที่เป็นอยู่อยากหยุดมันเอาไว้
เพียงแค่เสี้ยวของวันวินาทีของเวลาที่ผ่านไป
ก่อนที่หัวใจ....จะร้างไกลจากความอาทร
25 มกราคม 2548 18:42 น.
zilver
ปล่อยใจให้เป็นอย่างนี้
รู้อยู่แก่ใจดีว่าเท่าที่ใจมี..รักเธอแค่ไหน
ทำกันได้ลงคอโอ้หนอ..ความห่างไกล
พรากเราไว้ให้จากไกล...ไม่พบเจอกัน
วันนี้ใจต้องห่าง..
รักแท้ไม่แพ้ระยะทาง..ไม่รู้ว่าจริงหรือฝัน
เพราะความเป็นจริง..สิ่งที่เธอทำต่อกัน
บอกว่ารักวันนั้นแต่ไม่โทรหากันบ้างเลย
รู้ใหมว่าคนทางนี้..
ใจมันเหงาสิ้นดี...เกินใจนี้จะเอื้อนเอ่ย
บอกว่ารักเธอก็แค่นั้น..เราห่างกันเกินคุ้นเคย
ปล่อยปละละเลย..จนคนคุ้นเคยกำลังจะจากไป
25 มกราคม 2548 18:33 น.
zilver
ร้าวรานราล่ำทำใจหม่น
กับคำคนวนมาเฝ้าแล้วจากหนี
บอกว่ารักพร่ำว่าชอบมอบวจี
เอ่ยคำนี้ชี้ให้รักแล้วจากลา
หน้าโง่ๆโธ่หัวใจทำไมนะ
น้ำตาชะเต็มสองแก้มแคมใบหน้า
ไหลรินรินหลั่งรดล้นออกมา
น้ำในตาที่ไหลมาน่าเศร้าจัง