7 กันยายน 2547 13:00 น.
zilver
วันนี้แล้วใช้ใหม..
ตรงกับวันที่เธอเดินจากไป...วันนั้น
ตรงกับเวลาที่ใจเศร้าเราต้องมาจากกัน
ตรงกับวันนั้นที่ใจฉัน...อ้างว้างไร้คนคู่ใจ
เธอจะยังคิดถึงกันใหม..
วันเกิดที่เราเคยมอบใจ....กันด้วยดอกไม้
ของขวัญเก่าๆยังใหม่...ความทรงจำยังมากมาย
ลึกๆในใจบอกความหมาย..ไม่อาจลืมเธอได้
.........แม้ครั้งเดียว.....................
วันเกิดเธอปีนี้...
จากคนหนึ่งที่มี.....ความรักความห่วงหา
แม้วันนี้ไม่เหมือนเดิม...อยากเพิ่มเติมด้วยวาจา
คนไม่มีค่า..อยากบอกให้เธอรู้ว่า......HBD....
วันพิเศษเก่าๆบางครั้งไม่อาจลบลืมได้เมื่อย้อนมาถึงทำให้
นึกถึงเหตุการณืต่างๆที่ผ่านมา คุณว่าจริงมั๊ย?
6 กันยายน 2547 12:24 น.
zilver
อยู่กับป่าสายธาราเวิ้งฟ้ากว้าง
อยู่ระหว่างกลางทิวเขาที่เฝ้าฝัน
ธรรมชาติวาดด้วยใจชุ่มชีวัน
ลำธารฝันนั้นอยู่ไกลไม่กลับมา
คิดถึงฟ้าหน้าต่างใจที่ใคร่เปิด
อยากละเมิดกฏสังคมที่หนักหนา
จากเมืองฟ้าลาเมืองใหญ่แล้วจากลา
คึดถึงหน้าคนที่รักปักชีวัน
แม้กลางคืนยืนมองฟ้าหน้าเมืองใหญ่
คิดถึงไอรักแน่นแดนถิ่นฝัน
คือบ้านเกิดพร้อมเปิดรับให้กลับพลัน
บ้านเรานั้นเมื่อไรหนอชักท้อใจ
นานเป็นปีที่ใจไกลห่างบ้าน
ทรมานหนาวเหน็บยามเจ็บไข้
คิดถึงรักไออุ่นและอุ่นไอ
คิดถึงใจที่รักจริงไม่ทิ้งกัน
ร้างรารอนแรมจากเมืองฟ้า
วันนี้กลับกลับมายังป่าฝัน
คือบ้านเก่าที่คอยเฝ้านับคืนวัน
คือบ้านฉันที่ทุกวันต้องห่างไกล
6 กันยายน 2547 11:38 น.
zilver
จะว่าอะไรใหมคนดี
จะขอตามเธอไปอย่างนี้...ทุกแห่งหน
ปกป้องดูแล..เป็นแรงใจยามเธอแพ้..อับจน
ขออยู่ใกล้ใกล้ด้วยคน...ได้ใหม..คนดี
บางทีก็มีหวงกันบ้าง
ก็มันมีเธอเคียงข้าง..คนเดียวอย่างนี้
ใจน้อยน้อยใจเป็นเรื่องของใจ.ที่หวังดี
เรื่องของใจดวงนี้..ที่มันมีแต่รักเธอ
คนขี้ใจน้อย..
งอนนิดงอนหน่อยเมินหน้านิดเมินหน้าหนี
ที่ทำลงไป.............ล้อเธอเล่นหรอก..คนดี
เอาเข้าจริงคนๆนี้...ก็หายโกรธทุกที..
...........ไม่เคยโกรธเธอ...............
6 กันยายน 2547 11:23 น.
zilver
อะไรที่ทำให้ใจคิดหนัก
อะไรที่ทำให้อยากรู้จัก..อยากพบหน้า
อะไรที่ทำให้อยากอยู่ใกล้..อยากสบตา
เป็นอะไรที่เกินกว่า..ความผูกพัน
อะไรที่ทำให้ใจพร่ำเพ้อ
อะไรที่ทำให้ใจละเมอ..ใจเพ้อฝัน
อะไรที่ดูอบอุ่น....ยิ้มได้ทุกวัน
อะไรที่ทำให้ฉัน....สุขใจ
คำตอบง่ายๆที่ใครก็รู้
จากคนที่เค้าคอยเฝ้าดู..คนที่อยู่ใกล้ๆ
คำตอบคือความรัก..ความอยากรู้จักของจิตใจ
คือความห่วงใย..สุขใจกับรักที่มีให้
................มิผันแปร......................
6 กันยายน 2547 11:10 น.
zilver
บางครั้งอารมณ์และความรู้สึก
บางครั้งข้างในใจส่วนลึกมันสับสน
บางครั้งใจช่างอ้างว้างเดียวดายวกวน
นี่แหละนะใจคน..ที่เขาว่า..ไม่แน่นอน
บางเวลาบอกว่ารักบอกว่าชอบ
บางเวลาอยากจะตอบ..อยากจะสอน
บางเวลอยากจะเกลียด..อยากตัดรอน
บางเวลาอยากอ้อนวอน..ตอนเหงาใจ
มั่นคงหน่อยสิใจที่หนักแน่น
จริงใจหน่อยสิครับ.......จะได้ใหม
รู้แล้วว่ารักฉัน..จะชอบและห่วงใย
แต่ที่ทำออกไป...รู้บ้างมั๊ย..
..........ว่ามันไม่จริง......................