11 กันยายน 2547 10:34 น.
zilver
ปล่อยใจให้ลอยไปในสายน้ำ
ปลายกายให้ดำไปในธารสายเหงา
ปล่อยความรู้สึกที่แสนเศร้าและซึมเซา
ไปกับอากาศที่บางเบาที่พัดทุกเช้าอยู่ร่ำไป
แทรกอยู่ในโมเลกุลของน้ำ
เหมือนใจดิ่งด่ำอยู่ในโมเลกุลของความหวั่นไหว
ห้วงของความเศร้าอะตอมใจที่รุมเร้าในจิตใจ
อ้างว้างไม่มีใคร..ปล่อยให้หัวใจ...ต้องด้านชา
11 กันยายน 2547 10:24 น.
zilver
ห่างกันเพียงน้อยใจคอยห่วง
อาจเป็นแค่หนึ่งช่วงห้วงใจเหงา
เป็นแค่เสี้ยววินาทีที่ใจเรา
อาจจะเป็นเพียงแค่เงาของเขาที่จากไป
รู้ดีว่าก็แค่มีสิทธ์
ที่ใจหนึ่งจะคิดแค่น้อยนิด...ที่ชิดใกล้
รู้ดีกับการกระทำที่เธอ....มาจากไป
รู้เสมอว่าในใจ...เธอไม่ใครนอกจาก
..........ตัวเอง.......
ขอห่วงใยเธออย่างนี้ได้ใหม
อยากเป็นคนที่คอยใส่ใจ...หากมีใครข่มเหง
ขอเป็นคนที่มอบความรู้สึก..จากใจลึกๆเป็นบทเพลง
ร้องขับขานบรรเลง..กล่อมเป็นเพลงให้เธอฝันดี
8 กันยายน 2547 11:03 น.
zilver
อาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด
รักอาจไม่เท่ามหาสมุทร...ที่ใครๆเปรียบไว้
ไม่เท่าแผ่นฟ้า...เหมือนสัญญาของใครต่อใคร
ไม่เท่าสายน้ำที่กว้างไกล..ไม่มีอะไรจะให้เธอ
ไม่ได้บอกว่ารักหลายๆครั้ง
บางครั้งก็ยัง.........ดูไม่เอาไหนเสมอ
พูดไม่ค่อยเก่งติดๆขัด....บอกไม่ชัดว่ารักเธอ
ตื่นเต้นเมื่อได้เจอ..เลยบอกรักเธอไม่ชัดเจน
8 กันยายน 2547 10:51 น.
zilver
ซาบซึ้งซุกซ่อนซ่อมชีวิต
ห่างหายหัวใจช้ำร่ำให้หา
จากจรจำใจให้จากลา
เวลาช่างเหว่ว้าน่าเศร้าใจ
คิดคนึงถึงคนนั้นที่ไกลห่าง
น้องนวลนางน้องนั้นนี้อยู่ไหน
ทอดทิ้งทุกสิ่งสรรพกลับหัวใจ
เจ้าจิตใจต้องจำเจ็บเหน็บอุรา
นังเหงาเงียบงันในวันห่าง
ช่างชอกช้ำทำชีวิตให้อ่อนล้า
นั่งริมหนองน้ำไม่สิ้นรินสองตา
น้ำในตาช่างหน้าเศร้าเขาไม่มอง
7 กันยายน 2547 13:47 น.
zilver
แสงตะวันฉายแสงแรงยามสาย
แสงย่างกรายหมายส่องโลกที่โศกศัลย์
ให้ต้นไม้ได้ตื่นฟื้นขึ้นเร็วพลัน
แสงจากจันทร์ลาลับไปไม่กลับมา
อรุณรุ่งเบิกฟ้าด้วยใจผ่อง
แสงสีทองส่องใจรู้สู้ปัญหา
แสงแดดแผดแสงมิโรยรา
จากแผ่นฟ้าพาใจตื่นฟื้นชีวัน
ตื่นจากห้วงภวังค์นั่งครุ่นคิด
ไม่มีสิทธ์เปลี่ยนใจให้เลิกฝัน
ขอนอนหลับกับฝันดีนี้อีกวัน
ตื่นจากฝันได้มั๊ยเล่าก็เข้าใจ
ตื่นได้แล้วมีนัดไว้กับคนหนึ่ง
ฝากคำซึ้งไว้เมื่อวานจำได้ใหม
9.00นเจอกันหนอแม่หวานใจ
ตอนนี้ไซร้10โมงกว่าน่าลองไป
ที่เก่าเมื่อวานที่หวานฉ่ำ
ที่ประจำทำใจเจอเผลอสั่นไหว
ไม่มีแล้วแม่น้องแก้วยอดหวานใจ
โน๊ตทิ้งไว้คนใจดำทำเศร้าใจ
แสงตะวันลาลับจับขอบฟ้า
เหล่าดาราพร่างพรายกระจายแสง
ใจดวงนี้บอบช้ำทำอ่อนแรง
รู้ใจแจ้งอย่าตื่นสาย อายตะวัน
อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน
อย่าหมิ่นเงืนน้อย อย่าคอยวาสนา
..เดี๋ยวจะพาให้ล่มจม..เหมือนผมไงครับ
..สมน้ำหน้าตัวเองเนอะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
936
